Wikipedia

Filip I z Tarentu: Różnice pomiędzy wersjami

Przeglądaj historię interaktywnie
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
← poprzednia edycjanastępna edycja →
Usunięta treść Dodana treść
WizualnieWikikod
m poprawa linków
Ałiku (dyskusja | edycje)
Redaktorzy
17 264 edycje
rozszerzenie
Linia 1:
[[Image:Armoiries Anjou Tarente.png|thumb|140px|Pierwszy herb Filipa]]
[[Image:Armoiries Anjou Constantinople.png|thumb|140px|Herb Filipa po ślubie z Katarzyną de Valois]]
'''Filip z Tarentu''', [[Język francuski|fr.]] ''Philippe I d'Anjou'' (ur. [[10 listopada]] [[1278]] - zm. [[26 grudnia]] [[1332]], w [[Neapol]]u) - [[Księstwo Achai|książę AchaiiAchai]] i [[Tarent]]u, [[Despotat Epiru|despota Epiru]] (dzięki pierwszemu małżeństwu) i [[Władcy Cesarstwa Łacińskiego|cesarz tytularny Konstantynopola]] (dzięki swojemu drugiemu małżeństwu), książę Albanii.
 
Był czwartym synem [[Karol II Andegaweński|Karola II Andegaweńskiego]] - króla [[Sycylia|Sycylii]] i Marii Węgierskiej. Jego starszym bratem był [[Karol Martel Andegaweński|Karol Martel, król Węgier]]. Jego starszą siostrą była [[Małgorzata Andegaweńska|Małgorzata Andegaweńska, księżna Valois]].
 
[[4 lutego]] [[1294]], w [[Aix-en-Provence]] dostał od swojego ojca tytuł ''księcia Tarentu'' -oraz prawa i posiadłości Andegawenów w zachodniej Grecji – wyspę Korfu, miasta [[Durres|Dyrrachion]], [[Awlona|Awlonę]] i [[Butrinto]]. Karol II planował budowę imperium na zachodzie Adriatyku. Filip poślubiłzarządzając Tamarędziedzictwem -andegaweńskim córkęrościł [[Niceforsobie Ipretensje Dukas|Nikeforosado Izwierzchnictwa Dukasa]]nad łacińskimi księstwami w Grecji oraz nad Tesalią, despotystanowiącą część dawnego władztwa hrabiów Montferratu – [[EpirKrólestwo Tessaloniki|Królestwa Tesaloniki]]u. NikeforosJeszcze straszonyw przeztym Bizancjumsamym chciałroku miećswoje potężnego patronaposiadłości w osobieEpirze Karolazabezpieczył IImałżeństwem iz dlategocórką [[Despotat Epiru|despotesa Epiru]] [[Nicefor I Angelos|Nicefora I Angelosa]], [[Tamara Angelina|Tamarą]]. Nicefor zgodził się na to małżeństwo szukając sprzymierzeńców przeciw zagrażającemu mu [[Bizancjum]]. Ceremonia ślubna odbyła się [[13 sierpnia]] [[1294]], w L'Aquila. PoZawarte wówczas porozumienie stanowiło, że po śmierci NikeforosaNicefora to Filip miał odziedziczyć jego królestwopaństwo, a nie rodzony syn - Tomasz. Nikeforos zmarł [[1297]] i Filip odziedziczył tytuł ''despoty'', Epir i inne ziemie, mimo sprzeciwy wdowy - Anny Kantakuzeny. Był księciem Albanii w latach 1301–1332.
 
W 1295 roku Nicefor I odstąpił Filipowi miasta w [[Etolia|Etolii]]. Po jego śmierci w 1296 roku Filip zajął Wonitsę, Angelokastron i Naupaktos ([[Lepanto]]). Zgłosił też pretensje do sukcesji po Niceforze na mocy zawartych przy ślubie porozumień. Wdowa po Niceforze [[Anna Paleologina Kantakuzena|Anna]] wezwała na pomoc wojska bizantyńskie, które wyparły Filipa. Jednocześnie jednak od północy najechał Epir władca serbski [[Stefan Urosz II Milutin Nemanja|Milutin]] zdobywając należący do Filipa Dyrrachion.
 
W 1301 roku Filip został księciem Albanii (1301–1332). W 1306 roku korzystając z zamętu w Bizancjum spowodowanego, pustoszącym europejskie terytoria Cesarstwa, rajdem [[Kompania Katalońska|Kompanii Katalońskiej]] Filip w przymierzu z Albańczykami odzyskał Dyrrachion. Jednak jego wyprawa przeciwko władającej Epirem Annie Kantakuzenie i tym razem zakończyła się niepowodzeniem. W tym samym roku ojciec powierzył Filipowi władzę nad Księstwem Achai.
 
W [[1309]] Filip oskarżył Tamarę o oszustwa i fałszerstwa (zapewne na podstawie sfabrykowanych dowodów) i rozwiązał ich małżeństwo. Zamierzał poślubić [[Katarzyna II de Valois|Katarzynę de Valois]] - córkę [[Karol de Valois|Karola de Valois]] i [[Katarzyna I de Courtenay|Katarzyny de Courtenay]], tytularną cesarzową [[Konstantynopol]]a, która jednak była już zaręczona z Hugonem V [[Burgundia|Burgundzkim]], tytularnym królem [[Saloniki|Tessalonik]]. Zaręczyny te zerwano, a Katarzyna poślubiła Filipa [[29 lipca]] [[1313]], w [[Fontainebleau]].
Linia 22 ⟶ 26:
* Małgorzata (1325–1380), matka [[Jakub de Baux|Jakuba de Baux]], księcia Achaii, tytularnego cesarza Konstantynopola,
* Maria (1327–?, zmarła młodo),
* [[Filip II z Tarentu|Filip II]] (1329–1374), książę Tarentu, tytularny cesarz Konstantynopola jako ''Filip III''.
 
==Bibliografia==
* [[Jacek Bonarek|J. Bonarek]], ''Grecja po IV krucjacie...'', w: [[Jacek Bonarek|J. Bonarek (red.)]] ''Historia Grecji'', Wydawnictwo Literackie, Kraków [[2005]], s. 342, 371, 373. ISBN 83-08-03819-0.
* [[Georg Ostrogorski.|G. Ostrogorski]], ''Dzieje Bizancjum'', Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa [[1967]], ss. 384, 389, 390.
 
 
{{Władca-Achaja|urząd=Książę Achai|lata=[[1306]]-[[1313]]|poprzednik=[[Filip Sabaudzki]]|następca=[[Matylda Villehardouin]]}}
 
{{Władca-Cesarstwo Łacińskie|urząd=Tytularny współcesarz Konstantynopola|lata=[[1313]]-[[1332]]|poprzednik=[[Katarzyna II de Valois|Katarzyna II]]|następca=[[Robert I z Tarentu|Robert II]]}}
Linia 30 ⟶ 41:
[[kategoria:urodzeni w 1278]]
[[kategoria:zmarli w 1332]]
[[kategoria:Księstwo Achai]]
 
[[de:Philipp I. (Tarent)]]
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/wiki/Filip_I_z_Tarentu”