Jezioro Mikołajskie: Różnice pomiędzy wersjami

 

Na podstawie badań jezioro zakwalifikowano do trzeciej klasy czystości, stan jego trofii jest zbliżony do stanu przeżyźnienia jeziora Ryńskiego i Tałty, pozaklasowe wartości wykazują fosforany, przewodność elektrolityczna właściwa i warunki tlenowe. Pod względem podatności na degradację jezioro odpowiada drugiej kategorii. Niekorzystny wpływ ma zlewnia bezpośrednia z punktowymi zrzutami ścieków. Pozytywny wpływ na stan czystości jeziora daje oczyszczalnia w Mikołajkach, procesy samooczyszczania są ograniczone ze względu na skumulowany z zbiorniku duży ładunek zanieczyszczeń. Dno jeziora jest urozmaicone, z licznymi głęboczkami, liczne zatoki świadczą o dobrze rozwinietej linii brzegowej. Roślinność to 20% powierzchni jeziora, połowa to roślinność zanurzona (ramienice, rogatek, moczarka, edestnice), w bezpośrednim otoczeniu jeziora dominuje las, oraz grunty orne i nieużytki. Brzegi jeziora na ogół wysokie, w południowo-wschodniej cześci płaskie.

 

Najtragiczniejszym w dziejach żeglugi na Jeziorze Mikołajskim był dzień [[21 sierpnia]] 2007. Wiejący w tym dniu silny wiatr z prędkością dochodząca do 130 km/h (12 w skali Beuforta) poprzewracał oraz zatopił kilkadziesiąt łodzi. W wyniku nawałnicy śmierć poniosło 8 osób natomiast 3 uważana jest za zaginione. Kataklizm trwał 10 min.