Pierwszego kwietnia 1939 roku generał [[Francisco Franco]] ogłosił oficjalnie koniec [[Hiszpańska wojna domowa|wojny domowej w Hiszpanii]]. Anarchiści, stanowili w tej wojnie jedną z głównych pod względem liczebności sił, które przeciwstawiły się [[RebeliaZamach stanu|rebeliizamachowi stanu]] przeciwników Republiki. Po zakończeniu działań wojennych odbudowanie ruchu anarchistycznego w istniejącej przed wojną formie nie było możliwe. Jak podaje Frnaciszek Ryszka: ''" 'Pierwsza' Hiszpania, która poparła rebelię, miała zapewniony spokój i poczucie bezpieczeństwa. Ta 'druga', zastraszona i zdemoralizowana, zadręczała się swoją polityczną przeszłością. Najbliżsi przebywali w więzieniu, na wygnaniu bądź ponieśli śmierć w obronie Republiki. Tym Hiszpanom pozostało milczeć lub zaprzeć się swoich politycznych przekonań. Niektórzy wybierali służalczą postawę wobec reżimu w nadziei na spokój i oddalenie zagrożenia"''. <ref>Franciszek Ryszka, Barbara Gola "Hiszpania", Warszawa 1999, s. 314</ref>
