Sylabizm: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m lit. |
drobne merytoryczne , drobne redakcyjne |
||
Linia 1:
'''Sylabizm''' – najstarszy [[system numeryczny]] [[wiersz| wiersza]], wywodzący się ze [[średniowieczny wiersz zdaniowy| średniowiecznego wiersza intonacyjno-zdaniowego]]
[[konstanta wersyfikacyjna|Konstanty wersyfikacyjne]]:
* [[izosylabizm]] - stała liczba [[sylaba|sylab]] w poszczególnych [[wers]]ach.
* [[paroksytonizm|paroksytoniczna]] [[klauzula | klauzuli]] - [[akcent]] pada na przedostatnią zgłoskę w wyrazie kończącym [[wers]].
* [[średniówka | średniówki]] w [[wers]]ach dłuższych niż 8-zgłoskowe.
[[Tendencja wersyfikacyjna]]:
* paroksytoniczna [[średniówka]] - akcent pada na przedostatnią zgłoskę w wyrazie przedśredniówkowym.
W poezji polskiej sylabizm to drugi chronologicznie system wersyfikacyjny po [[średniowiecze | średniowiecznym]] [[średniowieczny wiersz zdaniowy | wierszu intonacyjno-zdaniowym]]. Bliska izosylabizmu jest poezja [[Biernat z Lublina | Biernata z Lublina]], reprezentując sylabizm względny. Dojrzałą postać wiersza sylabicznego ukształtował [[Jan Kochanowski]], u którego występuje [[średniówka]] w środku [[wers]]u oraz [[rym |rym żeński]] w [[klauzula | klauzuli]] [[wers]]u. Od [[renesans]]u po [[oświecenie]] sylabizm jest głównym systemem wiersza polskiego. W okresie [[romantyzm]]u na materiale sylabizmu ukształtuje się [[sylabotonizm]] jako trzeci chronologicznie system wiersza polskiego.
| |||