Izolacjonizm: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m robot poprawia: hu:Izolacionizmus |
m drobne redakcyjne |
||
Linia 3:
Izolacjonizm [[Wielka Brytania|brytyjski]] zakładał niewiązanie się w jakiekolwiek stałe sojusze z państwami kontynentu [[Europa|europejskiego]]. Wyrazem tego były m.in postanowienia [[Kongres wiedeński|kongresu wiedeńskiego]] ([[1815]]) i sformułowana tam zasada równowagi europejskiej. [[Wilfrid Laurier]] podsumowując przynoszącą Brytyjczykom sukcesy politykę izolacjonizmu nazwał ją w [[1896]] mianem ''Splendid Isolation'' (tj. wspaniałe odosobnienie). Z tymi zasadami zerwano po zawarciu ''[[entente cordiale]]''.
W [[Stany Zjednoczone|USA]] za twórcę uznaje się [[George Washington|Jerzego Waszyngtona]], który podobnie jak politycy Wielkiej Brytanii zakładał wystrzeganie się stałych sojuszy politycznych. Zasady te sformułował prezydent USA [[James Monroe]] w [[1823]], w tzw. [[Doktryna Monroe'a|''doktrynie Monroe'a'']]. Zakładała ona brak zainteresowania USA sprawami europejskimi i ograniczeniem strefy wpływów do obu [[Ameryka|Ameryk]].
Zmiana nastąpiła w okresie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] i interwencji w Europie na froncie zachodnim. W wyniku rozczarowania efektami wojny, Stany Zjednoczone powróciły do polityki izolacjonizmu i nie ratyfikowały traktatu wersalskiego i nie weszły do [[Liga Narodów|Ligi Narodów]], a także zachowały neutralność w konfliktach zbrojnych w latach trzydziestych ([[wojna hiszpańska]] i abisyńska). Dopiero atak [[Japonia|Japończyków]] na [[Pearl Harbor (baza marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych)|Pearl Harbor]] w [[1941]] skłonił USA do zmiany polityki.
| |||