Babizm: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Uaktualnienie według źródeł książkowych |
m Drobna poprawka |
||
Linia 2:
'''Babizm''' (po [[język perski|persku]]: بابی ها Bâbihâ) - ruch religijny wywodzący się ze skrajnego [[imamici|imamizmu]] ([[szajkizm]]), powstały ok. [[1844]] w [[Persja|Persji]].
Założycielem babizmu był [[Ali Muhammad z Szirazu]] ([[1819]]–[[1850]]), który nadał sobie tytuł "''Bab''" ( "''Brama''") i ogłosił się
Historia posłannictwa Baba rozpoczęła się 23 maja 1844 roku <ref> Abdu'l-Baha, ''The Promulgation of Universal Peace'', Baha'i Publishing Trust, Wilmette 1995 </ref>. W tym dniu pierwszy wyznawca Baba [[Mulla Husayn]] uznał Baba za Obiecanego. Pozostałych siedemnastu apostołów przyjęło jego wiarę w ciągu kilku miesięcy. Wśród nich była kobieta, której Bab nadał imię Tahirih (z per. Czysta). Bab przekazał każdemu ze swych apostołów, którym nadał tytuł [[Litery Żyjącego]], misję nauczania nowej wiary w różnych miastach Persji. Większość z nich została męczennikami. Kilku z nich zaginęło bez wieści. Niezwykle dramatyczne było życie Mulli Husayna, [[Tahirih]] i Quddusa [[Quddus]] – ostatniego z apostołów <ref> ''The Dawn-Breakers: Nabil's Narrative of the Early Days of the Baha'i Revelation'', Baha'iPublishing Trust,Wilmette, 1974. </ref>
| |||