Friedrich Pelizaeus: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne
drobne merytoryczne, drobne redakcyjne, źródła/przypisy
Linia 1:
[[Grafika:Pelizaeus.JPG|Friedrich Christoph Pelizaeus|thumb]]
'''Friedrich Christoph Pelizaeus''' (ur. [[3 kwietnia]] [[1851]] w [[Rietberg Kreis Wiedenbrück]], zm. [[11 sierpnia]] [[1941]] w [[Kassel]]) – [[Niemcy|niemiecki]] lekarz. W 1885 roku opisał chorobę, znaną dziś jako [[choroba Pelizaeusa-Merzbachera]]<ref>Pelizaeus F. ÜberJego einekuzynem eigenthümliche4. Formstopnia spastischerbył LähmungFriedrich mitWilhelm CerebralerscheinungenPelizaeus, aufzałożyciel hereditärerPelizaeus-Museum Grundlagew (Multiple[[Hildesheim]]<ref Sklerose).name=ferbert>{{Cytuj Archivpismo für| Psychiatrie undautor=Ferbert NervenkrankheitenA, 1885Wilken B, 16:Lienert 698-710.M| </ref>.tytuł=Friedrich JegoChristoph kuzynemPelizaeus 4. stopniaNervenarzt byłund FriedrichBadearzt Wilhelm| Pelizaeus,rok=2006 założyciel| Pelizaeusczasopismo=Nervenarzt | doi=10.1007/s00115-Museum005-2014-6 w| [[Hildesheim]]numer=4 | oznaczenie=77 | pmid= 16341737 | strony=495-6}}</ref>.
 
Friedrich Christoph Pelizaeus studiował medycynę w [[Würzburg]]u, ukończył studia 19 grudnia 1874 roku. Następnie był asystentem Ferdinanda Runge (1835-1882) w uzdrowisku w [[Nassau an der Lahn]]. Od 1881 do 1884 był dyrektorem uzdrowiska Elgersburger przy szpitalu w [[Ilmenau]]. W 1885 roku zamieszkał w [[Kreischa]] pod [[Drezno|Dreznem]]. Od 1890 do 1901 mieszkał w [[Gernrode im Harz]]; w 1896 roku otrzymał tytuł radcy sanitarnego (''Sanitätsrat''). W 1901 roku zamieszkał w Kassel, i każdego lata wyjeżdżał do uzdrowiska w [[Bad Oeynhausen]], po raz ostatni w 1913 roku.
 
Friedrich Christoph Pelizaeus miał trzy córki.
 
==Dorobek naukowy==
Pelizaeus wbrew informacjom spotykanym w literaturze nie był w pierwszym rzędzie neurologiem ani psychiatrą, ale przede wszystkim lekarzem uzdrowiskowym. Poczynił jednak szereg istotnych spostrzeżeń na polu neurologii; badał m.in. [[odruch kolanowy]]<ref>Pelizaeus F. Ueber das Kniephänomen bei Kindern. Arch Psych 14, 402-410, 1883 {{doi|10.1007/BF01970860}}</ref>, opisany w 1875 roku przez [[Wilhelm Heinrich Erb|Erba]] i [[Carl Friedrich Otto Westphal|Westphala]]. Jego praca z 1885 roku<ref>Pelizaeus F. Ueber eine eigenthümliche Form spastischer Lähmung mit Cerebralerscheinungen auf hereditärer Grundlage. (Multiple Sklerose). Arc Psych 16, 698-710 {{doi|10.1007/BF02057569}}</ref> poświęcona rzadkiej chorobie mieliny, obecnie określanej jako choroba Pelizaeusa-Merzbachera, została dostrzeżona i była cytowana przez [[Ludwig Merzbacher|Ludwiga Merzbachera]] w jego pracy z 1910 roku. Pacjenci Merzbachera należeli zresztą do tej samej rodziny, którą badał Pelizaeus, co okazało się dopiero po pewnym czasie<ref name=ferbert/>.
 
{{Przypisy}}
==Bibliografia==
* {{Cytuj pismo | autor=Ferbert A, Wilken B, Lienert M| tytuł=Friedrich Christoph Pelizaeus — Nervenarzt und Badearzt | rok=2006 | czasopismo=Nervenarzt | doi=10.1007/s00115-005-2014-6 | numer=4 | oznaczenie=77 | pmid= 16341737 | strony=495-6}}