Ugoda altransztadzka: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
int.
Linia 4:
Układ ten narzucił cesarzowi zwrot [[Śląsk|śląskim]] [[protestantyzm|protestantom]] 121 kościołów. Zakazywał ustanawiania katolickich opiekunów sierotom ewangelickim, zapewniał ewangelikom wolność urządzania prywatnych nabożeństw domowych, wolność wysyłania dzieci do szkół ewangelickich i innych czynności kościelnych (chrztu, ślubów, pogrzebów).
 
Podczas realizowania ugody, król i cesarz zawarli dodatkową umowę, zwaną '''Recesem egzekucyjnym''' (niem.''Rezess Exekution'', czes.''exekučni reces''), ogłoszoną 27 stycznia [[1709]] r. we [[Wrocław|Wrocławiu]]. Na mocy tego recesu zostały wznowione [[konsystorz]]e ewangelickie w [[Legnica|Legnicy]], [[Brzeg (miasto)|Brzegu]] i [[Wołów|Wołowie]], ich działalność (jak i działalność już istniejących konsystorzów w [[Oleśnica|Oleśnicy]] i we Wrocławiu) została prawnie uregulowana. W recesie egzekucyjnym zezwolono także na wybudowanie kolejnych sześciu tzw. "[[Kościoły łaski|kościołów łaski]]" (niem. ''Gnadenkirchen''; czes.''Kostely milosti'') - w [[Żagań|Żaganiu]], [[Kożuchów|Kożuchowie]], [[Jelenia Góra|Jeleniej Górze]], [[Kamienna Góra|Kamiennej Górze]], [[Milicz]]u i [[Cieszyn]]ie (jako świątynia ewangelicka do dziś przetrwał tylko [[Kościół Jezusowy w Cieszynie|cieszyński kościół łaski]]). Ponadto, wybudowane na mocy postanowień [[pokój westfalski|pokoju westfalskiego]] z [[1648]], "[[kościoły pokoju]]" mogły zostać wyposażone w dzwony i wieże.
 
[[Kategoria:Historia Śląska]]