Guignol: Różnice pomiędzy wersjami

{{Tłumaczenie z fr wiki}}

{{TM-en|francuski|:fr:Guignol}}

{{-}}

 

----

---------------------------------------------------------------------------->

 

 

'''Guignol''' (ginjọl) jest francuską [[lalka|lalką]] teatralną, która powstała około [[1808]] roku w [[Lyon|Lyonie]].

 

=== Początki ===

 

Laurent Mourguet, twórca Guignola, tak jak wielu innych tkaczy, tracąc swoje zajęcie z powodu [[Rewolucja francuska|Rewolucji francuskiej]], został najpierw handlarzem jarmarcznym, a później wyrywaczem zębów. Aby przyciągnąć klientów i zagłuszyć krzyki swoich pacjentów zabawiał tłum swoimi [[pacynka|pacynkami]].

Początkowo przedstawienia były improwizowane, a ich treść zależała od poczucia humoru lalkarza i wydarzeń danego dnia. W ten sposób spektakle spełniały rolę gazety i wyrażały w zabawny sposób sprzeciw wobec niesprawiedliwości jaka dotykała zwykłych ludzi. Tak też, w [[Paryż|Paryżu]], Guignol był postacią prześmiewczą zanim stał się bohaterem przedstawienia dla dzieci.

=== Guignol w XX wieku ===

Po obchodach pierwszego stulecia, w [[1908]], Guignol z Lyon braci Pierra i Ernesta Neichthauserów odniósł ogromny sukces we Francji, a nawet poza jej granicami. Chwała Théâtre du Gymnase z nabrzeża Saint Antoine przygaśnie po [[II wojna światowa|II wojnie światowej]].

 

Po ostatnim spektaklu trupy, pod koniec [[1990]], '''Jean- Guy Mourguet''' zaczął myśleć o zapisaniu testamentem swojej kolekcji (lalki teatralne, akcesoria, dokumenty...) miasteczku [[Brindas]] (gdzie mieszka i gdzie zamieszkiwali bracia Neichthauser) by w przyszłości powstało tam muzeum. Ostatecznie stało się to w styczniu [[2008]] roku.

 

W [[1998]], członkowie grupy Compagnie de Zonzons, poza wystawianiem przedstawień dla dzieci, komentowali aktualne wydarzenia w bistrach.

 

W [[2008]], [[Lyon]] świętuje dwusetlecie narodzin Guignola. Przewidywane są liczne imprezy, które będą się odbywać w ciągu całego roku. W tym samym roku otwarto w [[Brindas]]<ref>[http://guignolsland.com/guignol.html Informations sur Internet]</ref> muzemu-teatr posiadające w swoich zbiorach znaczącą kolekcję lalek teatralnych podarowanych przez wyżej wspomnianego Jean- Guya Mourgueta.

 

== Symbol Lyonu ==

''Nasz duch ludowy [[Lyon|Lyonu]] zamieszkał w lalce z drewna''<ref> [[Justin Godart]], Guignol et l'esprit lyonnais, Lyon, s.e, 1909, p.5.</ref> powiedział kiedyś Justin Godart, mąż stanu specjalizujący się w tożsamości lyońskiej.

 

 

=== Stowarzyszenie przyjaciół Guignola ===

W [[1911]], postanowiono wybudować pomnik Laurenta Mourgueta, który stanął na aleii Doyenné w starej dzielnicy [[Lyon|Lyonu]], Vieux-Lyon. Jako że zostało trochę pieniędzy z tych przeznaczonych na budowę pomnika, Justin Godart zaproponował, aby wykorzystać te środki na założenie stowarzyszenia mającego na celu podtrzymywanie i nauczanie tradycji, szczególnie tej związanej z teatrem Guignol, charakteru i ducha [[Lyon|Lyonu]]. Stowarzyszenie przyjaciół Guignola działa do dziś i liczy ponad 600 członków.<ref>[http://amisdeguignol.free.fr/texte/bicentenaire/bicentenaire_coordinateur.htm La Société des Amis de Lyon et Guignol]</ref>

 

 

== Repertuar ==

Laurent Mourguet był analfabetą dlatego też nie ma żadnych pozostałości po pierwszych sztukach.

 

Tak jak w teatrze klasycznym ''strona dziedzińca'' (prawa strona) nazywana jest stroną Gui (od Guignol), a ''strona ogrodu'' (lewa strona) stroną Gna (od Gnafrona) .<ref>[http://amisdeguignol.free.fr/texte/castelet.htm Les amis de Guignol]</ref>

 

 

Termin ''Guignol'' rozpowszechnił się poza regionem lyońskim i oznacza albo lalkę teatralną albo osobę, która się bawi i bawi innych. Za przykład może posłużyć ''Les Guignols de l'info''-francuski program satyryczny kanału [[Canal+]].

 

 

* ''Théâtre lyonnais de Guignol'', recueilli et présenté par Jean-Baptiste Onofrio. Marseille : J. Laffitte, 1998, 512 p.

* ''Théâtre des marionnettes : répertoire Guignol du XIXe'', textes réunis par Louis-Edmond Duranty. Arles : Actes sud, 1995, 570 p. Coll. "Babel" n° 182.

 

* ''Le Marchand de coups de bâton'', José-Luis Gonzalez. Paris : Seuil jeunesse, 2003, 54 p.

* ''Guignol fait des blagues'', Marie-Thérèse Sprocani. Paris : Art et comédie, 2005, 51 p. Coll. "Côté cour".

 

 

<!------------------------------------------------------------------------

PO PRZETŁUMACZENIU ARTYKUŁ NALEŻY ZINTEGROWAĆ Z OBECNĄ WERSJĄ NA PL WIKI

----------------------------------------------------------------------------->

 

[[bs:Ginjola]]

[[pt:Guinhol]]

[[ru:Гиньоль]]