Trasamund: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
dodatkowa informacja |
drobne redakcyjne |
||
Linia 5:
Za jego panowania królestwo utraciło część terytorium (obszar dzisiejszej [[Algieria|Algierii]]) na rzecz [[Berberowie|Berberów]]. Sam będąc [[Arianizm|arianinem]], wsławił się zakończeniem prześladowań [[katolicyzm|katolików]], co w pewnym stopniu poprawiło stosunki Państwa Wandalów z [[Cesarstwo bizantyjskie|Cesarstwem Bizantyjskim]]. Znany był z zainteresowań intelektualnych, także teologii. Odwołał z wygnania biskupa Fulgencjusza z Ruspe, z którym prowadził dysputy teologiczne. Starał się nawrócić katolików na wiarę ariańską, nagradzając tych, którzy zdecydują się na zmianę. Przyniosło to znacznie lepsze efekty niż prześladowania za [[Huneryk|Huneryka]].
[[Trasamund]] około [[500]] roku zawarł sojusz z [[Teodoryk Wielki|Teodorykiem Wielkim]], królem [[Ostrogoci|Ostrogotów]]. Na jego potwierdzenie [[Ostrogoci|Goci]] przekazali Wandalom Lilibeum, zaś owdowiały Trasamund wyszedł za również owdowiałą Amalafredę, siostrę Teodoryka. Sojusz został wystawiony na ciężką próbę w [[508]] roku, kiedy Wandalowie nie przybyli na pomoc Ostrogotom przeciw Bizantyjczykom oraz gdy dali pomoc pieniężną Gesalekowi, królowi [[Wizygoci|Wizygotów]], którego pokonał Ibba, wódz Teodoryka, aby na tronie wizygockim osadzić Alaryka II, wnuka monarchy. Potem Trasamund był zmuszony wysłać delegację z przeprosinami oraz dary na dwór do [[Rawenna|Rawenny]]
Trasamund zmarł w [[523]] roku. Na tronie zastąpił go wówczas jego kuzyn, [[Hilderyk]], pierwszy syn [[Huneryk|Humeryka]].
| |||