Laryngoskopia: Różnice pomiędzy wersjami

'''Laryngoskopia pośrednia''' - badanie krtani za pomocą lusterka krtaniowego w warunkach ambulatorium laryngologicznego. Pacjentowi poleca się wyciągnięcie [[język (anatomia)|język]]a ku przodowi. Język przytrzymywany jest przez [[otolaryngologia|laryngologa]] gazikiem. Prawą ręką lekarz wkłada lusterko lekko ogrzane nad palnikiem lub w ciepłej wodzie do jamy ustnej ku tyłowi opierając o podniebienie miękkie i języczek, tak aby uwidocznić krtań. Krtań jest oświetlana przez [[lustro czołowe|lustro]] lub [[lampa czołowa|lampę czołową]] założoną na głowie laryngologa. Lusterko zawsze musi być ogrzane aby nie zaparowało. Po uwidocznieniu [[krtań|krtani]] ogląda się [[nagłośnia|nagłośnię]], [[fałdy przedsionkowe]], [[fałdy głosowe]], [[spoidło przednie]] i [[spoidło tylne|tylne]], [[Okolica międzynalewkowa|okolicę międzynalewkową]] i [[chrząstka nalewkowata|nalewki]] oraz wejście do [[przełyk]]u.

Krtań bada się w dwóch pozycjach:

* ''respiratio'' podczas swobodnego oddychania pacjenta, gdy fałdy głosowe i przedsionkowe są rozwarte

* ''fonatio'' podczas mówienia (najczęściej litera "i" lub "y"), gdy fałdy są w zwarciu.

Oglądanie krtani w 2 pozycjach umożliwia obserwacje poruszania się fałdów głosowych - zawsze musi być ono symetryczne. W przypadku asymetrii mamy do czynienia z niedowładem lub porażeniem fałdu/fałdów głosowych o różnej etiologii.

Oprócz badania krtani laryngoskopia pośrednia umożliwia badanie [[język (anatomia)|nasady języka]], dołeczków zajęzykowych, części krtaniowej gardła ([[zachyłki gruszkowate]]).

Czasami w przypadku nasilonych odruchów wymiotnych (szczególnie u palaczy) [[błona śluzowa|błonę śluzową]] [[drogi oddechowe|górnych dróg oddechowych]] znieczula się miejscowo roztworem [[lidokaina|lignokainy]].