Tupaja pospolita: Różnice pomiędzy wersjami

| język = en}}

</ref>.

Mały ssak o zmiennym ubarwieniu i puszystym ogonie. Grzbiet ma [[ochra|ochrowy]], czerwonawy, oliwkowy, szarobrązowy do czarnego, sierść na brzuchu białawą, jasno- lub ciemnobrązową, czasami z jaśniejszymi smugami. Tupaja przypomina wiewiórkę z wydłużonym pyszczkiem. Na podgardlu i w okolicach odbytu ma gruczoły, które wydzielają oleistą substancję. Uzębienie ma takie jak owadożerne.

2-3 lata, w niewoli dłużej.

 

Tropikalne lasy, plantacje [[owoce|owoców]] oraz ogrody.

Są aktywne w ciągu dnia i silnie terytorialne. Zagęszczenie osobników wynosi 2-12 na hektar (w zależności od dostępu do pożywienia). [[Areał osobniczy|Areały osobnicze]] nie nakładają się na siebie, są znakowane moczem i wydzieliną ze specjalnych gruczołów (zapach utrzymuje się kilka dni). Źródłem silnego zapachu [[piżmo|piżma]] jest mocz. Dzięki tym zapachowym śladom zwierzęta rozpoznają granice terytoriów, płeć osobnika oraz gotowość do godów. Osobniki tej samej płci (zarówno samce i samice), są natychmiast atakowane i przepędzane z terytorium. Po rozpoznaniu obcego zapachu, wiewiórecznik natychmiast znakuje to miejsce. Znakowanie dominującego osobnika działa odstraszająco. Eksperymenty przeprowadzone w niewoli pokazały, iż osobnik podległy ginie pod wpływem stresu, jeśli przebywa w tej samej klatce co dominant. Dominacja jednego osobnika nad drugim jest tak wielka, że nawet po umieszczeniu ich w innych klatkach, przy równoczesnym zachowaniu kontaktu wzrokowego między nimi, słabszy ginie po kilku tygodniach (mimo dostarczania odpowiedniej ilości pożywienia)<ref> {{cytuj książkę

| nazwisko=

| cytat=

}}</ref>. Grupy rodzinne składają się z dorosłej pary i osobników młodocianych (do czasu osiągnięcia przez młode dojrzałości płciowej). Spotkania obojga partnerów są bardzo hałaśliwe. Oblizują sobie nawzajem pyszczki, obficie się przy tym śliniąc (rytuał ten może trwać nawet godzinę). Pary spędzają ze sobą prawie cały dzień, śpiąc ciasno zwinięte wokół siebie. Gniazdo budowane jest w pustych pędach [[bambus|bambusowych]] lub leżących pniach drzew (młode otrzymują własne gniazdo). Głównym pokarmem tupaj są [[owady]], małe [[ssaki]] oraz [[owoce]], [[liść|liście]] i nasiona. Podczas jedzenia pokarm trzymają w przednich łapkach.

Samica może wydawać na świat potomstwo przez cały rok. Ciąża u tupaj trwa 40-52 dni. Po tym okresie rodzi się 1-3 (najczęściej 2) nagich, ślepych i głuchych młodych. Masa urodzeniowa wynosi 13 g. Matka odwiedza je co 48 godzin i karmi przez kilka minut. Po 36 dniach młode przenoszą się do gniazda rodziców. Po osiągnięciu dojrzałości płciowej (w wieku 3 miesięcy), młode są przepędzane przez matkę i ojca.

Do naturalnych wrogów wiewiórecznika należą [[wąż|węże]], [[szponiaste|ptaki]] i [[drapieżne|drapieżne ssaki]].

W [[Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych|Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych]] [[IUCN|Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów]] został zaliczony do kategorii niskiego ryzyka LR/lc<ref>{{cytuj stronę | url = http://www.iucnredlist.org/search/details.php/41494/summ

| tytuł = ''Tupaia glis''

| język = en }}</ref>.

<references/>

[[Kategoria:Wiewióreczniki]]

 

[[cs:Tana obecná]]