Rewolucja róż: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
lit.
+Źródło
Linia 3:
'''Rewolucja róż''' - pokojowe protesty, które w listopadzie [[2003]] doprowadziły w [[Gruzja|Gruzji]] do ustąpienia prezydenta [[Eduard Szewardnadze|Eduarda Szewardnadze]] i zastąpienia go przez prozachodniego reformatora [[Micheil Saakaszwili|Michaiła Saakaszwili]].
 
Wybory parlamentarne, które odbyły się w Gruzji [[2 listopada]], zakończyły się według [[exit poll]]s zwycięstwem opozycji, jednak rząd ogłosił zupełnie inne wyniki. Raport [[Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie|OBWE]] wskazywał również na liczne nieprawidłowości w trakcie przeprowadzania wyborów, takie jak tolerowanie przez władze ataków chuligańskich, próby zastraszania oraz manipulacje listą uprawnionych do głosowania.<ref>{{Cytuj Gdy fałszerstwo stało się oczywiste, opozycja wezwała Gruzinów do kampanii obywatelskiego nieposłuszeństwa.stronę
|tytuł=OSCE/ODIHR Election Observation Mission Report 1, Part 1
|url=http://www.osce.org/documents/html/pdftohtml/1992_en.pdf.html
|data=28 stycznia 2004}}</ref>. Gdy fałszerstwo stało się oczywiste, opozycja wezwała Gruzinów do kampanii obywatelskiego nieposłuszeństwa.
 
W połowie listopada na ulice [[Tbilisi]], a wkrótce potem wszystkich gruzińskich miast, wyszły masowe demonstracje. Główną rolę w koordynacji protestów odegrała młodzieżowa organizacja obywatelska [[Khmara|Khmara!]] (pol. Dosyć!), wzorowana na [[Serbia|serbskim]] [[Otpor]]ze, Szewardnadze zaś wspierany był przez wykazującego daleko idące polityczne ambicje przywódcę autonomicznej republiki [[Adżaria|Adżarii]] [[Asłan Abaszydze|Asłana Abaszydze]], który liczył, że osłabienie państwa pozwoli mu realizować seperatystyczne aspiracje. Sytuacja osiągnęła punkt kulminacyjny [[22 listopada]], gdy protestujący uniemożliwili przeprowadzanie inauguracyjnej sesji nowego parlamentu, wdzierając się do parlamentu uzbrojeni w róże (stąd nazwa ''rewolucja róż'' per analogiam do [[Portugalia|portugalskiej]] ''[[rewolucja goździków|rewolucji goździków]]''). Następnego dnia Szewardnadze ogłosił stan wyjątkowy i zaczął gromadzić wojsko, jednak nikt nie wiedział, jak ono się zachowa, jeśli otrzyma rozkaz strzelania do tłumu. Po rozmowach z [[Stany Zjednoczone|amerykańskim]] sekretarzem spraw zagranicznych [[Colin Powell|Colinem Powellem]] oraz [[Rosja|rosyjskim]] (po matce Gruzinem z pochodzenia) ministrem [[Igor Iwanow (polityk)|Igorem Iwanowem]], postanowił spotkać się z przywódcami opozycji Saakaszwilim i [[Zurab Żwania|Zurabem Żwanią]] [[23 listopada]] (w dniu [[św. Jerzy|św. Jerzego]]) i podjął decyzję o dobrowolnym ustąpieniu, unikając ewentualnego rozlewu krwi.
Linia 12 ⟶ 15:
 
W maju [[2004]] w epilogu rewolucji róż mieszkańcy Adżarii obalili Asłana Abaszydze i przywrócili suwerenność Gruzji na jej terytorium.
 
{{Przypisy}}
 
[[Kategoria:Historia Gruzji]]