|'''Gershom Scholem''' (ur. 1987 w Berlinie zm. 1982 w jerozolimie). Wybitny badacz żydowskiego mistycyzmu, filozof, profesor Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie
==Życie==
Urodził się w Niemczach w zasymilowanej żydowskiej rodzinie. W młodosci związał sią z ruchem syjonistycznym. najpierw studiuje matematykę w Berlinie, lecz jej nie kończy. W altach 1917-18 matematykę i filozofię w Jenie a w 1818-22 filozofię, judaistykę i języki semickie w Berlinie i Monachium. W tym czasie zawiązuje znajomości z najwybitniejszymi umysłami spośród Żydó niemieckich tego czasu. Poznaje [[Martin Buber|Martina Bubera]], [[Franz Rosenzweig|Franza Rosenzweiga]] i [[Walter Benjamin|Waltera Benjamina]]. Zwłaszcza znajomośc z Buberem staje się dla niego owocna, bowiem ten nakłania go do zajecia się żydowskim mistycyzmem. Sam osobiście zostaje zafascynowany środowiskiem ortodoksji chasydzkiej, z któraktórą spotykazetknął siesię w Berlinie. Przez krótki czas wykładawykładał w na uniwersyteceiuniwersytecie berlińskim, ale już w 1923 r,. wyjechał do Palestyny. W latach 1925-1964 pracował jako wykładowca judaistyki i mistyki żydowskiej na Uniwersytecie Hebrajskim w Jerozolimie. Aktywnie włączył się w ruch pojednania żydowsko-arabskiego. Uczestniczył w zjazdach intelektualistów w Asconie, gdzie poznał m.in. [[Carl Gustav Jung|Carla Gustava Junga]] i [[Mircea Eliade|Mircea Eliadego]]. W 1959 r. prowadził swe badania w Polsce.
==Dzieło==
Gershom Scholem za swego życia był niekwestionowanym autorytetem w dziedzinie mistyki żydowskeijżydowskiej a jego praca i osobowość zdominowały tę dziedzinęnaukę. Również i dzisiaj, mimo rosnącej krytyki ze strony młodszych badaczy, jego prace pozostają fundamentalne dla tej dziedzinygałęzi judaistyki. Swą pracę doktorską poświeciłpoświęcił księdze [[Sefer ha-Bahir|Sefer ha-Bahir]], zaś w pierwszych latach swej pracy naukowej pogłebiał zainteresowanie kabałą. Szczególnie cenne są jego badania nad [[Sabbataj Cwi|sabbataizmem]], w którym widział istotny czynnik rozwoju żydowskiego mistycyzmu aż do XVIII w., w przeciwieństwie do swych poprzeddników, któzyktórzy widzieli w nim marginalny epizod. Efektem prac Scholema było uznanie mistycyzmu za istotny i niezbywalny składnik żydowskiej kultury i religijności. W 1941 r. wydał swoje ''Opus Magnum'' - ''Major Trends in Jewisch Misticism'', które to dzieło do dziś jest uznawane za niezwykle istotne. Z innych istotnych zagadnień poruszanych przez Scholema należy wymienić kwestię mesjanizmu, która była dla neigoniego jednym z głónych motorómotorów przemian w mistycyzmie i gnostycyzmu żydowskeigo, pod którego kątem rozpatrywał np. [[Mistyka Merkawy|Mistykę Merkawy]]. Jako pierwszy zajął się głębiej problematyką [[chasydyzm niemiecki|chasydyzmu niemieckiego]] i kabały profetycznej [[Abraham Abulafia|Abrahama Abulafii]]. Obecnie na Uniwersytecie Hebrajskim działa Centrum Badań nad Mistycymzem Żydowskim i Kabałą im. Gershom aGershoma Scholema. Przyznawane są takzetakże nagrody jego imienia za wybitne osiągnieciaosiągnięcia w tej dziedzinie
==Wydania Polskie==
Judaizm. Parę głównych pojęć, Kraków 1991
Kabała i jej symbolika, Kraków 1996
Mistycyzm żydowski i jego główne kierunki, Warszawa 1997 - jest to przekład wspomnianej najważniejszej ksiązkiksiążki Scholema ''Major Trends...''
