Hipostaza: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne
drobne redakcyjne
Linia 2:
'''Hipostaza''' – termin wywodzący się od greckiego ''hypóstasis'' - ''to co pod spodem, podstawa''. W filozofii [[Plotyn]]a jest to [[byt]] [[emanacja|wyemanowany]] z [[Absolut]]u. Filozofia chrześcijańska przejęła ten termin, oznacza ona tutaj każdą z trzech Osób [[Trójca Święta|Trójcy Świętej]] pojmowaną jako różny od pozostałych [[Podmiot (filozofia)|podmiot]].
 
W katolickim rozumieniu (w sensie tego, żesłowa używanym przed [[Wielka Schizma Wschodnia|Wielką schizmą]] z 1024 r.) Trójca jest jednym Bogiem, istotąjedną jest toistotą, że ontycznie, a więc jako "byt", substancja, Trójca jest jednością, jednym Bogiem, nie ma trzech substancji, trzech bogów. Ojciec i Syn i Duch Święty są "współistotni" - (grec. homoousioi), gdzie ousia to substancja, byt, istota. (por. Credo Nicejsko-Konstantynopolskie). Są natomiast odzielnymi hypostazami, czyli [[Podmiot {filozofia)|podmiotami]], [[Osoba|osobami]]. Ta prawda wykracza poza ziemskie prawa logiki. Jak stwierdził prawosławny teolog Paul Evdokimov za P. Florenskim: ''prawda o współistotności [Osób Trójcy] odsłania np. śmiercionośny bezruch prawa tożsamości: «A» jest «A», «A» nie jest «nie-A»''. <ref name="nazwa_1">Por. ''Kobieta a zbawienie świata'', Poznań 1991, W drodze, s. 19 </ref>.
 
Pojęcie to zbliżone jest do pojęcia osoby ''prosopon''; które jednak jest unikane w [[teologia|teologii]], gdyż pierwotnie oznaczało maskę i wydawało się opierać na pozorach i czymś fikcyjnym.