Nowogródzka Brygada Kawalerii: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Zobacz też:: bib |
m poprawa linków |
||
Linia 8:
* [[26 Pułk Ułanów Wielkopolskich|26 Pułk Ułanów Wielkopolskich im. Hetmana Wielkiego Litewskiego Jana Karola Chodkiewicza]] – [[Baranowicze]];
* [[27 Pułk Ułanów|27 Pułk Ułanów im. Króla Stefana Batorego]] – [[Nieśwież]];
* [[3 Pułk Strzelców Konnych
* [[9 Dywizjon Artylerii Konnej]] – Baranowicze;
* 9 Szwadron Pionierów – Baranowicze;
Linia 20:
==Udział w [[kampania wrześniowa|wojnie obronnej 1939 r.]]==
Nowogródzka BK pod dowództwem gen. bryg. [[Władysław Anders|Władysława Andersa]] została zmobilizowana już [[23 marca]] [[1939]] w wyniku tzw. mobilizacji alarmowej i wraz z [[20 Dywizja Piechoty (II RP)|20 DP]] przetransportowana w rejon [[Sierpc]]a i [[Płock]]a. Weszła w skład [[Armia Modlin|Armii "Modlin"]]. [[8 sierpnia]] Brygadę postawiono w stan alarmu i skierowano nad granicę [[Prusy Wschodnie|Prus Wschodnich]] w rejon [[Lidzbark|Lidzbarka]], gdzie jej zadaniem była osłona zachodniego skrzydła Armii.
[[1 września]] broniła pozycji na zachód od [[Mława|Mławy]] przed niemiecką 217 Dywizją Piechoty gen. mjr. Richarda Baltzera. W dniach [[2 września|2]]–[[3 września]] osłaniała zachodnie skrzydło Armii pod [[Lidzbark|Lidzbarkiem]]. [[4 września]] Brygada wykonała udany odciążający atak na [[Petrykozy]], gdzie zdobyła licznych jeńców i sprzęt. Po przełamaniu polskiej obrony pod Mławą rozpoczęła odwrót w kierunku [[Płock|Płocka]]. Tego samego dnia jej oddziały weszły w skład Grupy Operacyjnej Kawalerii gen. Władysława Andersa. Brygada została skierowana do obrony odcinka [[Wisła|Wisły]] między [[Dobrzyń|Dobrzyniem]] a [[Czerwińsk nad Wisłą|Czerwińskiem]].
[[6 września]] gen. W. Anders został wezwany do [[Rembertów|Rembertowa]], gdzie dowiedział się, że wraz ze swoją jednostką przechodzi pod rozkazy gen. [[Juliusz Rómmel|Juliusza Rómmla]] – dowódcy tworzącej się [[Armia Warszawa|Armii "Warszawa"]].
Dotarłszy na Lubelszczyznę, Brygada podporządkowała się gen. [[Stefan Dąb-Biernacki|Stefanowi Dąb-Biernackiemu]], dowódcy [[Front Północny (1939)|Frontu Północnego]]. Po ciężkich [[bitwa pod Tomaszowem Lubelskim|walkach pod Tomaszowem Lubelskim]] w dniach [[22 września|22]]–[[24 września]] tylko część Brygady zdołała przerwać się przez niemiecki pierścień okrążenia. Po przebiciu się przez pozycje niemieckie pod [[Krasnobród|Krasnobrodem]] Brygada ruszyła w kierunku [[Lubaczów|Lubaczowa]], gdzie 27 Pułk Ułanów drugi raz w trakcie wojny wykonał nieudaną szarżę na stanowiska niemieckiego batalionu piechoty pod miejscowością [[Morańce]]. Poległo w niej lub odniosło rany 80 ułanów i oficerów. Zginęli dowódcy szwadronów rtm. Józef Kwieciński, por. Stefan Olszewski i mjr Włodzimierz Lizoń. Rankiem [[27 września]] Niemcy uderzyli na Brygadę siłami piechoty, artylerii i czołgów, powodując rozproszenie się kawalerii po okolicznych lasach.
Linia 39:
* [[26 Pułk Ułanów Wielkopolskich|26. Pułk Ułanów Wielkopolskich im. Hetmana Wielkiego Litewskiego Jana Karola Chodkiewicza]] – dowódca płk dypl. Ludwik Tadeusz Schweizer
* [[27 Pułk Ułanów|27. Pułk Ułanów im. Króla Stefana Batorego]] – dowódca ppłk Józef Pająk
* [[4 Pułk Strzelców Konnych Ziemi
* 5 Batalion Strzelców – dowódca ppłk Piotr Perucki
* 9 Dywizjon Artylerii Konnej – dowódca ppłk Tadeusz Erazm Rohoziński
* 91 Dywizjon Pancerny – dowódca mjr Antoni Śliwiński
* 89 Bateria Artylerii Przeciwlotniczej Motorowa Typ "B" – dowódca kpt. Janusz Klimontowicz (podporządkowana dowódcy [[8 Dywizja Piechoty (II RP)|8 DP]])
* 9 Szwadron Kolarzy – dowódca por. Leszek Edward Iżyłowski
* 9 Szwadron Pionierów – dowódca rtm. Władysław Wojnikonis
|