Krążownik rakietowy: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
poprawione linki na przekierowania: Tomahawk (pocisk) na BGM-109 Tomahawk |
||
Linia 5:
Krążowniki rakietowe mają napęd klasyczny - [[turbina parowa|turbiny parowe]] lub [[turbina gazowa|turbiny gazowe]], albo [[napęd atomowy]]. [[Wyporność]] krążowników rakietowych o napędzie klasycznym wynosi zwykle 9000 - 11000 ton, jedynie część jednostek, głównie radzieckich, była mniejsza - ok. 5000 - 7000 ton. Z kolei [[krążownik atomowy|krążowniki atomowe]] mają wyporność do 24000 ton (typ ''Kirow''). Krążowniki lotnicze typu ''Kijew'' są znacznie większe mają wyporność standardową 31900 ton.
Z racji wysokich kosztów i wyspecjalizowanego zastosowania, krążowniki rakietowe były budowane i używane tylko przez [[USA]] i [[ZSRR]] (aktualnie [[Rosja|Rosję]]), pojedyncze okręty przez [[Włochy]] i [[Holandia|Holandię]]. Podstawowym zadaniem amerykańskich krążowników rakietowych jest obrona przeciwlotnicza i przeciwrakietowa, w mniejszym stopniu przeciwpodwodna zespołów floty, w skład których wchodzą [[lotniskowiec|lotniskowce]]. Służą też do atakowania celów naziemnych pociskami [[
Wśród pierwszych krążowników rakietowych było też kilkanaście przebudowanych [[krążownik lekki|krążowników lekkich]] i [[krążownik ciężki|krążowników ciężkich]], przezbrojonych w rakietowe pociski przeciwlotnicze (przede wszystkim zmodernizowane w ten sposób zostało 11 okrętów amerykańskich). Kilka dalszych krążowników innych flot dozbrojono w pociski przeciwlotnicze krótkiego zasięgu [[Seacat]], jednakże z uwagi na słabość uzbrojenia rakietowego, okręty te zwykle nie są uznawane za krążowniki rakietowe.
|