Winech: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne |
m drobne redakcyjne |
||
Linia 43:
''[[Imiennik chanów protobułgarskich]]'', średniowieczny dokument, zestawiający listę władców bułgarskich, podaje, że Winech pochodził z arystokratycznego rodu Ukil i władał przez 7 lat. Ponieważ wiadomo, że Winech dowodził Bułgarami w bitwie pod Markellai w 756 roku, większość historyków przyjmuje tę datę za początek panowania Winecha, koniec ustalając na rok na 761 ([[David M. Lang|D. Lang]], [[Wasyl Złatarski|W. Złatarski]]) lub też na rok 762 ([[Tadeusz Wasilewski|T. Wasilewski]], [[Georg Ostrogorski|G. Ostrogoski]], [[Jordan Andrejew|J. Andrejew]]). [[Iwan Wenedikow|I. Wenedikow]] i [[Mosko Moskow|M. Moskow]] datują panowania Winecha na lata 754-760.
Za panowania Winecha [[Cesarstwo bizantyjskie|bizantyjski]] cesarz [[Konstantyn V Kopronim]] podjął szereg wypraw, mających na celu całkowite podporządkowanie [[Bułgaria|Bułgarii]] cesarstwu. W 756 roku wysłał do ujścia [[Dunaj]]u flotę złożoną z 500 okrętów, a sam wyruszył z drugą armią przez Trację. Bułgarzy, rozbici pod Markellai ([[Karnobat]]), schronili się w górach. Winech został zmuszony do podjęcia rokowań pokojowych, wysłania zakładników, którymi m.in. były jego własne dzieci<ref>Й. Андреев, ''Българските ханове и царе VII-XIV век. Историко-хронологичен справочник'', София 1994, s. 20.</ref> i
W 758 roku cesarz najechał Sklawinię - tereny zamieszkane przez Słowian macedońskich i wielkie ich masy przesiedlił do Azji Mniejszej. W trakcie kolejnej wyprawy, w [[759]], Winech rozbił armię cesarską w wąwozie [[Beregawa]] w masywie górskim [[Stara Płanina|Starej Płaniny]], zgarniając bogate łupy. Winech nie wykorzystał jednak zwycięstwa do całkowitego rozbicia resztek armii bizantyjskiej lecz przystąpił do rokowań pokojowych. Ród Ukil stał na czele prosłowiańskiego obozu bojarstwa bułgarskiego i utrzymywał się przy władzy dzięki współpracy z plemienną arystokracją słowiańską, a ta mogła utrzymywać swoją pozycję w państwie jedynie prowadząc politykę probizantyjską. Bunt opozycji wielkobojarskiej doprowadził w 762 roku do obalenia chana i wymordowania jego rodziny wraz ze wszystkimi przedstawicielami rodu Ukil na dworze w [[Pliska|Plisce]].
| |||