Wersja z 11:07, 10 cze 2008 edytuj Buldożer (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 216 032 edycje m poprawa linków ← poprzednia edycja		Wersja z 13:28, 3 paź 2008 edytuj anuluj edycję Hhst (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 14 001 edycji m Umberto de Morpurgo następna edycja →
Linia 8: Rezultaty te regularnie plasowały sudeckiego Niemca w czołówce nieoficjalnych rankingów światowych (prowadzonych m.in. przez redakcję magazynu "Daily Telegraph"). W 1934 został uznany za piątego zawodnika na świecie. Swoją pozycję Menzel potwierdzał także w występach reprezentacyjnych, wraz z zespołem czechosłowackim kilkakrotnie osiągając finał strefy europejskiej. W 1931 Czechosłowacy ulegli Brytyjczykom, a Menzel nie zdołał zdobyć żadnego punktu w finale strefowym, chociaż [[Henry Wilfred Austin\|Bunny'ego Austina]] zmusił do walki pięciosetowej (w trzech setach uległ Perry'emu). W 1934 rywalami ekipy czechosłowackiej byli Australijczycy; Menzel zdołał pokonać zarówno [[Jack Crawford\|Jacka Crawforda]], jak i [[Vivian McGrath\|Viviana McGratha]], obu czołowych graczy świata, ale przegrał mecz deblowy w parze z [[Ladislav Hecht\|Ladislavem Hechtem]] (przeciwko Crawfordowi i [[Adrian Quist\|Quistowi]]). Wobec słabszej postawy Hechta (uległ on w singlu i Crawfordowi, i Quistowi) triumfowała ekipa australijska 3:2. Rok później w finale strefy europejskiej lepsi od Czechosłowaków okazali się Niemcy, ale Menzel znów pokazał się z dobrej strony, pokonując Hennera Henkela i ulegając Gottfriedowi Von Crammowi dopiero w pięciu setach. Również w 1937 w finale strefowym spotkały się reprezentacje Niemiec i Czechosłowacji, ponownie górą byli Niemcy i ponownie Menzel przegrał w pięciu setach z Von Crammem. Jako reprezentant Czechosłowacji Menzel pokonał w Pucharze Davisa wielu znanych zawodników, poza wspomnianymi wyżej m.in. Hiszpanów [[Manuel Alonso\|Manuela Alonso]] i Enrique Maiera (1931), Japończyka [[Takeichi Harada\|Takeichi Haradę]] (1930), Włocha [[Umberto Dede ~~Morpugno~~Morpurgo]] (1931), Jugosłowian [[Franjo Puncec]]a (1935) i [[Josip Palada\|Josipa Paladę]] (1935, 1937, 1938), Południowoafrykańczyka [[Norman Farquharson\|Normana Farquharsona]] (1935), Francuzów [[Christian Boussus\|Christiana Boussusa]] i [[Bernard Destremau\|Bernarda Destremau]] (1937). Miał także dwukrotnie okazję występować przeciwko Polsce, ale tylko w pierwszym meczu w 1937 w barwach Czechosłowacji. Pokonał wówczas [[Kazimierz Tarłowski\|Kazimierza Tarłowskiego]] i [[Józef Hebda\|Józefa Hebdę]]. Po aneksji Czechosłowacji przez Niemcy w 1939 Menzel został włączony do niemieckiego zespołu narodowego i w maju tegoż roku wystąpił ponownie przeciw Polsce. Mecz w [[Warszawa\|Warszawie]] toczył się w napiętej przedwojennej atmosferze i miał polityczne podteksty, czego wyrazem było m.in. zachowanie publiczności wobec Menzla - wznoszono okrzyki "ha-ha", z jednej strony będące wyrazem śmiechu, z drugiej nawiązaniem do osoby prezydenta marionetkowego [[Protektorat Czech i Moraw\|Protektoratu Czech i Moraw]] [[Emil Hacha\|Emila Hachy]]. Menzel zdołał pokonać [[Adam Baworowski\|Adama Baworowskiego]], ale uległ [[Ignacy Tłoczyński\|Ignacemu Tłoczyńskiemu]]; takie same rezultaty osiągnął Henner Henkel i o awansie Niemców zadecydował wygrany debel. Później Niemcy dotarli do finału strefy europejskiej Pucharu Davisa, gdzie ulegli zespołowi jugosłowiańskiemu. Na tym meczu Menzel zakończył swoją bogatą karierę w rozgrywkach o Puchar Davisa (na pożegnanie wystąpił jedynie w deblu z Henkelem), w ramach której rozegrał 84 mecze (61 wygranych i 23 porażki, z czego w grze pojedynczej 47 wygranych i 13 porażek). Menzel był zawodnikiem praworęcznym, miał opinię znakomitego technika, ze szczególnie dobrą grą wolejową. Najlepiej czuł się na kortach ziemnych. Po zakończeniu aktywnej kariery zawodniczej powrócił do pracy literackiej i dziennikarskiej. Ogłosił wiele książek, głównie poświęconych ulubionym dyscyplinom sportowym - piłce nożnej i tenisowi (m.in. biografie wybitnych sportowców [[Reinhold Messner\|Reinholda Messnera]] czy [[Karl-Heinz Rummenigge\|Karla-Heinza Rummenigge]]). Był również autorem książek dla dzieci pod pseudonimem Clemens Parma.

Roderich Menzel: Różnice pomiędzy wersjami