Władysław Jozafat Sapieha: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m ort.
Linia 9:
W [[1681]] został mianowany [[cześnik wielki litewski|cześnikiem wielkim litewskim]]. Uczestniczył w wspierającą [[Bitwa pod Wiedniem (1683)|odsiecz wiedeńską]] wyprawie wojsk litewskich na Słowację i Węgry. W [[1684]] otrzymał [[krajczy|krajczostwo]] [[Wielkie Księstwo Litewskie|litewskie]]. W [[1689]] posłował na sejm. W [[1691]] został wybrany wicemarszałkiem [[Trybunał Koronny|Trybunału Koronnego]].
 
W elekcji [[1697]] popierał [[Franciszek Ludwik (książę Conti)|księcia Contiego]], lecz szybko uznał [[August II|Augusta II]]. We wrześniu [[1699]] został wojewodą mińskim. Związany z [[Karol Stanisław Radziwiłł (kanclerz wielki litewski)|Karolem Stanisławem Radziwiłłem]] nie poparł [[Sapieha|Sapiehów]] z linii [[Sapiehowie-Różańscy|różańskiej]] w konflikcie ze szlachtą litewską. Podczas [[III wojna północna|wojny północnej]] pozostał po stronie [[August II|Augusta II]]. Mimo nacisku rodziny długo wahał się z uznaniem [[Stanisław Leszczyński|Stanisława Leszczyńskiego]], co ostatecznie uczynił w lipcu [[1707]], nie podejmując jednak żadnych dalszych działań w kierunku jego wsparcia.
 
Wierność [[August II|Augustowi II]] została mu wynagrodzona – w październiku [[1709]] otrzymał [[województwo brzeskolitewskie|województwo brzeskolitewskie]] i rotmistrzostwo chorągwi [[Petyhorcy|petyhorskiej]]. W [[1713]] był marszałkiem [[Trybunał Litewski|Trybunału Litewskiego]]. Równolegle brał też udział w pracach [[Trybunał Koronny|Trybunału Koronnego]]. W [[1720]] posłował na sejm.