Legiony Polskie na Węgrzech: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne
drobne merytoryczne
Linia 4:
Formowane były z ochotników polskich, którzy tłumnie napływali na teren Węgier po stłumieniu [[Wiosna Ludów w Galicji|Wiosny Ludów w Galicji]]. Liczyły blisko 3 tys. żołnierzy, walczyły do końca powstania i wyróżniły się w wielu trudnych bitwach, m.in. pod Szolnokiem, Hatvan, Tapiobicske, Vac, Isaszeg, Nagy-Szarlo.
 
===Legion Polski Wysockiego===
W maju 1849 r., w [[Miszkolc|Miszkolcu]], po zjednoczeniu wszystkich oddziałów polskich, Legion Wysockiego liczył 2090 żołnierzy piechoty i 400 ułanów zorganizowanych w:
* I Batalion Piechoty
* II Batalion Piechoty
Linia 15 ⟶ 16:
* Półbateria Artylerii Konnej
 
W kampanii letniej Legion Polski wchodził w skład Armii Górnych Węgier, bronił początkowo przejść z Galicji ku Nizinie Węgierskiej, a następnie walczył w odwrocie aż pod Temeszvarem, gdzie po klęsce całej armii przeszedł na terytorium tureckie.
 
Umundurowanie Legionu oparte było na wzorach polskich, regulaminy stosowano przeważnie austriackie - czyli te, które stosowano też w armii węgierskiej. Komenda była w języku polskim.
 
Legion Wysockiego posiadał własny sztandar o barwach narodowych. Stopnie podoficerskie były obsadzane drogą wyborów. Oficerowie byli mianowani przez Wysockiego. Nominacje na wyższe stopnie podlegały zatwierdzeniu przez władze węgierskie.
 
===Legion Polski Bema===
Odrębny legion uformował gen. [[Józef Bem]] w [[Siedmiogród|Siedmiogrodzie]], który dzięki podjęciu niespodziewanej ofensywy zimowej w ciągu czterech miesięcy wyparł Austriaków. Zyskał dzięki temu wielką popularność wśród miejscowych [[Węgrzy|Węgrów]], [[Rumuni|Rumunów]] i [[Sasi|Sasów]].