Adam Mokrzecki: Różnice pomiędzy wersjami

 

Brat generała dywizji [[Stefan Mokrzecki|Stefana Mokrzeckiego]]. Kształcił się w [[Psków|Pskowie]]. Ukończył Szkołę Junkrów w [[Wilno|Wilnie]] i Oficerska Szkołę Strzelców w [[Oranienburg]]u. Od [[1872]] oficer armii rosyjskiej. Porucznik z [[1877]], kapitan z [[1889]], podpułkownik z [[1895]], pułkownik z [[1910]], generał major z [[1914]]. W [[I Korpus Polski w Rosji|I Korpusie Polskim]] na Wschodzie (w Rosji) dowódca brygady w 2 Dywizji Strzeleckiej.

W Wojsku Polskim od listopada [[1918]]. Listopad - grudzień 1918 dowódca II Grupy Samoobrony guberni wileńskiej, grudzień 1918 - styczeń 1919 komendant garnizonu Wilno. W czasie [[wojna polsko-bolszewicka|wojny polsko-bolszewickiej]]: marzec 1919 - sierpień [[1920]] kolejno dowódca Brygady Piechoty w składzie [[Front Północno-Wschodni (II RP)|Frontu Północno-Wschodniego]], potem dowódca obrony odcinka na rzece [[Szczara|Szczarze]] w ramach działań [[1 Dywizja Litewsko-Białoruska|1 Dywizji Litewsko-Białoruskiej]] i dowódca odcinka frontu obrony Grodna podczas działań pościgowych na Niemen. Po wojnie dowódca Okręgu Generalnego Grodno. Generał brygady ze starszeństwem z 1 czerwca 1919. Od 1 kwietnia [[1921]] w stanie spoczynku. Osiadł w Grodnie, gdzie zmarł.

 

 

== Bibliografia ==