Wersja z 17:31, 14 paź 2008 edytuj NickyBot (dyskusja \| edycje) 133 621 edycji m Linkfix ← poprzednia edycja		Wersja z 09:50, 15 paź 2008 edytuj anuluj edycję Wojciech Pędzich (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 57 221 edycji m Przywrócono przedostatnią wersję, jej autor to VolkovBot. Autor wycofanej edycji to NickyBot. następna edycja →
Linia 12: \|strona1 = [[Grafika:Herb Rzeczpospolitej Obojga Narodow.svg\|25px]] [[Rzeczpospolita Obojga Narodów\|Polska]]<br>[[Grafika:Banner of the Holy Roman Emperor (after 1400).svg\|25px]] [[Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego\|Cesarstwo]] \|strona2 = [[Grafika:Sweden-lesser-coa.svg\|25px]] [[Szwecja]] \|dowódca1 = [[~~Stefan Czarniecki (hetman)\|~~Stefan Czarniecki]] \|dowódca2 = \|siły1 = 500 piechoty + 500 jazdy Linia 22: '''Oblężenie Koldyngi''' miało miejsce w dniach [[23 grudnia\|23]]-[[25 grudnia]] [[1658]] roku podczas [[II wojna północna\|II wojny północnej]]. Po zdobyciu wyspy [[Alsen]] dywizja [[Stefan Czarniecki ~~(hetman)~~\|Stefana Czarnieckiego]] została przewieziona z powrotem na [[Jutlandia\|Jutlandię]], gdzie razem z oddziałami [[Święte Cesarstwo Rzymskie Narodu Niemieckiego\|cesarskimi]] przystąpiła do zdobywania dawnej rezydencji królów duńskich, [[Koldynga\|Koldyngi]], której bronił niewielki garnizon szwedzki. Czarniecki zaatakował twierdzę przed świtem [[23 grudnia]]. Nacierający żołnierze wykorzystali gęstą mgłę i podeszli niepostrzeżenie pod same wały. By uchronić się przed ogniem nieprzyjaciela, wszyscy nieśli ze sobą pęki słomy. Gdy żołnierze zaczęli się wspinać na umocnienia, dostrzegł ich jeden z wartowników i wszczął alarm. Szwedzi natychmiast ruszyli do walki i odparli szturm. Obrońcy twierdzy odrzucili też kolejny atak, a gdy Czarniecki zaproponował, by skapitulowali, stanowczo odmówili. Trzeci szturm, przeprowadzony [[25 grudnia]], okazał się udany i Polacy dostali się do zamku. Doszło do walki w komnatach i na dziedzińcu zamkowym. Gdy jeden z dragonów trafił do prochowni i podpalił amunicję, doszło do potężnej eksplozji i część zamku uległa zniszczeniu – wyeliminowani z walki zostali także broniący tej części zamku żołnierze szwedzcy. Wkrótce opór zanikł i Koldynga została zdobyta.

Oblężenie Koldyngi: Różnice pomiędzy wersjami