Corona Schröter

Corona (Elisabeth Wilhelmine) Schröter (* 14 styczbia 1751 w Guben (pl Gubin; † 23 sierpnia 1802 w Ilmenau) była niemiecką śpiewaczką i aktorką.

Corona Schröter była najstarszym dzieckiem Johanna Friedricha Schrötera († 1811), grał na oboju w orkiestrze wojskowej, jej matka Marie Regine była córką szewca i majstra garbarskiego. Miała dwóch braci i o 15 lat młodszą siostrę. Jej brat Johann Samuel był pianistą i kompozytorem.

Gdy rodzina Schröterów przeniosła się do Lipska Corona kształciła się w śpiewie u Johanna Adama Hillera. Już jako czternastoletnia wystąpiła na scenie, odniosła sukces i była ubóstwiana przez miłośników sztuki. Wtedy poznał ją Johann Wolfgang von Goethe, który właśnie studiował w Lipsku. Wywarła na nim silne wrażenie i głęboko zapadła mu w pamięć.

W październiku 1776 na wniosek Goethego została zaangażowana w Weimarze do dworskiego teatru (tak jakby amatorskiego) jako śpiewaczka i aktorka. Z wrodzonym wdziękiem stała się główną postacią tego teatru. Goethe wyrażał wobec niej swe uwielbienie, z czego musiał się usprawiedliwiać przed swą przyjaciółką Charlottą von Stein. Przypadła jej rola Ifigenii w prapremierze sztuki Goethego Ifigenia w Taurydzie, w której występował również Goethe. Wszyscy byli zachwyceni, oprócz pani von Stein, która pozostała obojętna jak głaz. Ostatecznie teatr dworski w tej postaci dotrwał tylko do roku 1783. Corona jednak nadal była przy dworze jako śpiewaczka kameralna. Od 1788r. zaczęła wycofywać się z życia dworskiego, czuła się wyobcowana w towarzystwie, gdzie kiedyś święciła triumfy. Ze względu na zły stan zdrowia wywołany postępującą gruźlicą przeniosła się do Ilmenau, gszie zmarła w obecności swej wieloletniej przyjaciółki Wilhelminy Probst. Goethe co do śmierci niegdyś uwielbianej mał nie wiele do powiedzenia.

Grób Corony znajduje się w historycznej części cmentarza w Ilmemau. Płyta nagrobkowa została położona w stulecie śmierci artystki.

Bibliografia

• Paul Pasig: "Ilmenau, Goethe und Corona Schröter", 1911
• Peter Braun (wydawca): Corona Schröter - Goethes heimliche Liebe. Artemis & Winkler, Düsseldorf 2004, ISBN 3538071918