Utwardzanie wydzieleniowe: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
ort., lit., poprawa linków
stopu podczas przesycania nie wolno doprowadzić do stanu ciekłego! Nagrzewa się poniżej temperatury eutektyki lub perytektyki. Nadtopiona próbka czy przedmiot nadaje się tylko do przetopienia.
Linia 10:
Proces utwardzania składa się z dwu etapów: [[Przesycanie_(obróbka_cieplna_stopów_żelaza)|przesycania]] oraz starzenia.
 
'''Przesycanie''' polega na nagrzaniu metalu do stanutemperatury płynnegoniższej, rozpuszczeniuniż składnikówtemperatura, fazyw której mogłyby się pojawiać pierwsze krople ciekłego stopu (lubnp faztemperatury eytektycznej),ale umacniającejna tyle wysokiej, aby stop o danym składzie był jednofaowy (powyżej linii solwus) i wygrzaniu stopu w tej temperaturze w celu uzyskania jednorodnego roztworu. Przy szybkim schłodzeniu otrzymuje się roztwór stały w stanie metastabilnym (przesyconym). Otrzymana struktura jest na ogół nietrwała, gdyż składnik stopowy znajdujący się w roztworze w nadmiernej ilości wykazuje tendencję do wydzielenia się. Przesycanie w niewielkim stopniu podwyższa właściwości mechaniczne stopów i w zasadzie poprzedza starzenie.
 
'''Starzenie''' kolejny etap obróbki cieplnej stopów metali uprzednio przesyconych; polega na wygrzaniu ich w temperaturze odpowiednio niższej od temperatury przesycenia w celu wydzielenia z roztworu stałego przesyconego fazy (lub faz) o odpowiednim stopniu dyspersji, zawierającej składnik stopowy, znajdujący się w roztworze w nadmiarze. Skutkuje nawet prawie dwukrotnym zwiększeniem własności wytrzymałościowych, przy mniejszej ale wciąż stosunkowo niezłej [[Ciągliwość|ciągliwości]]. Dobre starzenie wymaga czasu i zachowania odpowiedniej temperatury procesu.