Jan V zatorski: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
mNie podano opisu zmian |
poprawione linki na przekierowania: Jan Olbracht na Jan I Olbracht |
||
Linia 9:
W [[1482]] Jan i Władysław podzielili się miniaturkową połową księstwa zatorskiego. Odtąd aż do śmierci Władysława w [[1493]] od państewka Jana V odpadły Wadowice.
Bezpotomne śmierci braci najpierw Wacława pomiędzy [[1484]] a [[1487]], potem Kazimierza w [[1490]], wreszcie Władysława w [[1493]] pozwoliły Janowi na powrót zjednoczyć księstwo zatorskie. Brak jednak legalnego potomstwa skłoniło Jana do sprzedarzy w dniu [[29 lipca]] [[1494]] królowi polskiemu [[Jan I Olbracht|Janowi Olbrachtowi]] swojego dziedzictwa za 80000 florenów. Odtąd formalnym właścicielem tych ziem stała się Polska, choć Jan zachował tytuł książęcy i własność wielu nieruchomości w okolicy, w której zresztą dalej mieszkał. Jako dodatkowe uposażenie pozwalające Janowi utrzymać rangę książęcą było 200 grzywien rocznych dochodów zabezpieczonych na [[żupy|żupach]] solnych w [[Wieliczka|Wieliczce]].
Pomimo tego, że księstwo od [[1494]] stanowiło już formalną właśność korony polskiej, pozycja Jana była na tyle silna, że zdołał wywalczyć moźliwość złożenia ponownego hołdu lennego nowym władcom polskim - [[Aleksander Jagiellończyk|Aleksandowi]] w [[1501]] i [[Zygmunt I Stary|Zygmuntowi Staremu]] w [[1506]].
| |||