Ulica Kijowska w Warszawie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
ul. Kijowska wg. MSI |
|||
Linia 27:
==Historia==
Ulicę KIjowską zaprojektowano w roku 1863 jako element planu regulacyjnego Pragi, zatwierdzonego rok później. Początkowo miała być przedłużeniem ulicy [[Ulica Sprzeczna w Warszawie|Sprzecznej]] i nosić z nią wspólną nazwę; budowa dworca [[Kolej Warszawsko-Terespolska|Kolei Warszawsko-Terespolskiej]] wymusiła zmianę planów, w wyniku czego Kijowska stała się krótką przecznicą ul. [[Ulica Targowa w Warszawie|Targowej]] (zwanej wtedy ''Wołową''), kończącą się na placyku przed dworcem nieco na wschód od ul. [[Ulica Brzeska w Warszawie|Brzeskiej]].
Sam Dworzec Terespolski wybudowano w latach 1864-65 według projektu [[Alfons Kropiwnicki|Alfonsa Kropiwnickiego]]; relikty jego bardzo wydłużonego gmachu zachowały się do dziś pod nr. 14A.
Na przeciwko dworca, w pobliżu skrzyżowania z ul. [[Ulica Brzeska w Warszawie|Brzeską]] wzniesiono przed rokiem 1885 dwa zachowane do dziś domy mieszkalne dla kolejarzy; zaraz za nimi Kijowska odbijała nieco na południe, i po raz kolejny na wschód, wpadając w placyk postojowy przed dworcem.
Od końca roku 1866 pomiędzy dworcami Wiedeńskim i Terespolskim, nie posiadającymi ówcześnie połączenia kolejowego kursowały piętrowe omnibusy konne, dowożące podróżnych oraz ich bagaże; w roku 1883 zastąpiono je tramwajami konnymi. Po roku 1915 funkcjonująca dotąd bez nazwy ulica otrzymała swoją obecną nazwę.
Niemal całkowite zniszczenie Dworca Terespolskiego nastąpiło 5 września 1939; kilkakrotne zbombardowanie zabudowań kolejowych tego dnia poskutkowało także masakrą ludności cywilnej, oczekujących na pociągi ewakuacyjne.
Pozostałe zabudowania przetrwały okres okupacji; po roku 1945 Kijowską przedłużono w związku z budową tymczasowego dworca, położonego około 200 metrów na wschód od dotychczasowej lokalizacji.
Nowy budynek dworca [[Warszawa Wschodnia Osobowa]] projektu [[Arseniusz Romanowicz|Arseniusza Romanowicza]] ukończono w roku 1969. Na miejscu dawnego placyku postojowego wzniesiono nowe budynki administracyjne, równocześnie także zlikwidowano liczne bocznice kolejowe leżące na osi dzisiejszej ulicy. Samą Kijowską jeszcze przed ukończeniem budowy, w roku 1967, gruntownie przebudowano, wyprostowano i poszerzono. Przy okazji wyburzono jeden z najcenniejszych zabytków na terenie dzielnicy, neogotycką kamienicę Dominika Cichockiego przy [[Ulica Targowa w Warszawie|Targowej]] 22, wybudowaną w roku 1824 według projektu [[Adolf Schuch|Adolfa Schucha]].
W okresie powojennym nieparzystą stronę ulicy zabudowano zupełnie niewłaściwie; brzydki wieżowiec wybudowany w latach 1961-63 według konceptu [[Jan Bogusławski|Jana Bogusławskiego]] i [[Bogdan Gniewiewski|Bogdana Gniewiewskiego]] u zbiegu z [[Ulica Targowa w Warszawie|Targową]] zdominował swym gabarytem okolicę, zaś wzniesiony w latach 1971-73 według projektu [[Jan Kalinowski|Jana Kalinowskiego]] najdłuższy w mieście blok odizolował tereny [[Szmulowizna|Szmulowizny]].
==Bibliografia==
*{{cytuj książkę | nazwisko= Zieliński | imię=Jarosław ||tytuł=Atlas Dawnej Architektury Ulic i Placów Warszawy, tom 6 | data=2000 | strony= 24 | wydawca=[[Towarzystwo Opieki nad Zabytkami]] | isbn = 83-88372-04-4}}
==Linki zewnętrzne==
*[http://www.warszawa1939.pl/zdjecia/kijowska/old/dworzec_terespolski_06.jpg Wmurowanie kamienia węgielnego pod budowę Dworca Terespolskiego, rok 1866]
*[http://www.warszawa1939.pl/zdjecia/kijowska/old/dworzec_terespolski_02.jpg Dworzec Terespolski przed rokiem 1908]
==Plany na przyszłość==
| |||