Emergentyzm: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 1:
'''Emergentyzm''' – sposób wyjaśniania zjawisk przeciwstawny [[redukcjonizm]]owi; stanowisko głoszące, że własności zjawisk nie mogą być wywiedzione na podstawie znajomości cech ich składników. Przykładowo, właściwości grupy nie można ustalić na podstawie znajomości cech jej członków. [[Emergencja]] oznacza pojawienie się nowych cech i właściwości na wyższych poziomach organizacji.
Jako stanowisko filozoficzne emergentyzm pojawił się na Wyspach Brytyjskich w połowie XIX wieku i przeżywał rozkwit aż do okresu międzywojennego. Udane przykłady redukcji w naukach przyrodniczych (wyjaśnienie procesów chemicznych na podstawie wiedzy o budowie atomu i odkrycie struktury DNA dające chemiczną interpretację praw genetyki) osłabiły mocno jego atrakcyjność. Dodatkowo od lat 50-tych emergentyzm został poddany krytyce przez teoretyków metodologii badań naukowych związanych z tzw. analityczną filozofią nauki m.in. C.Hempla, P. Oppenheima, E. Nagela.
Po załamaniu się programu redukcjonistycznego w końcu lat 60-tych emergentyzm zaczął powracać do łask i stanowi obecnie dość powszechne narzędzie interpretacji autonomii własności przedmiotów złożonych, których to własności nie daje się zredukować do ich tzw. mikrostruktury (części, z których są zbudowane, ich własności i wzajemnych relacji - przestrzennych lub przyczynowych.)
Jednocześnie trwa dyskucja nad właściwą definicją tego stanowiska.
[[Kategoria:Filozofia nauki]]
| |||