Rozruch oporowy: Różnice pomiędzy wersjami

==Rozruch silników pierścieniowych prądu zmiennego==

W czasie rozruchu rezystory włącza się pomiędzy pierścienie zasilające [[wirnik]]. Po uzyskaniu prędkości obrotowej zbliżonej do nominalnej, rezystory wyłącza się poprzez [[zwarcie]] pierścieni.

 

==Rozruch silników szeregowych prądu stałego==

W czasie rozruchu rezystory włącza się szeregowo w obwód silnika. Rozruchu silnika szeregowego dokonuje się przy obciążeniu, poprzez zmianę rezystancji rozrusznika Rr włączonego szeregowo z twornikiem. Wzrostowi rezystancji Rr odpowiada mniejsza prędkość obrotowa przy tym samym prądzie obciążenia, a zatem poprzez regulację Rr od maksimum do zera osiągamy płynny wzrost prędkości obrotowej silnika od zera do wartości znamionowej.

 

==Rozruch silników bocznikowych prądu stałego==

Podczas rozruchu rezystor włącza się w obwód [[twornik]]a. [[Uzwojenie wzbudzenia]] zasilane jest pełnym [[napięcie elektryczne|napięcie]]m.

W chwili rozruchu ''n''=0, więc prąd rozruchowy jest około 10...30 razy większy od prądu znamionowego. Przepływ tak dużego prądu może uszkodzić maszynę, jak również stanowi zbyt duże obciążenie sieci zasilającej. W związku z tym rozruchu silnika dokonuje się poprzez regulację napięcia od 0 do wartości znamionowej (przy użyciu tyrystorowych zespołów napędowych, stosowanych w przemyśle do napędu silników bocznikowych) lub poprzez włączenie szeregowo z twornikiem regulowanego rezystora zwanego rozrusznikiem.

 

==Wady rozruchu oporowego==

Aby uniknąć strat energii coraz częściej stosuje się [[Silnik elektryczny|silniki]] zasilane [[Prąd przemienny|prądem przemiennym]] z regulacją obrotów poprzez [[falownik]] (tzw. układ rozruchowy [[soft start]]).

Dodatkowo - [[Komutator (elektrotechnika)|bezkomutatorowe]] silniki na prąd przemienny wymagają znacznie mniej czynności obsługowo-naprawczych, wymiany szczotek, są trwałe, dobrze znoszą przeciążenia itp.