Wzmacniacz różnicowy: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
WP:SK i poprawki |
i popr |
||
Linia 1:
{{Dopracować}}
[[Grafika:Difference amplifier.png|frame|right|Schemat prostego wzmacniacza różnicowego]]
'''Wzmacniacz różnicowy''' - [[Wzmacniacz elektryczny]], którego napięcie wyjściowe jest zależne od różnicy napięć między wejściami wzmacniacza. W najprostszej wersji składa się z dwóch tranzystorów sprzężonych ze sobą za pośrednictwem rezystora Re. Rezystor ten stabilizuje punkty pracy obu tranzystorów i wymusza prąd ''I<sub>e</sub>'' płynącego we wspólnym obwodzie, który jest równy sumie prądów obu tranzystorów. Przy dużej rezystancji Re prąd ''I<sub>e</sub>'' nie zależy od natężeń prądów na wejściach.
Wzmacniacz różnicowy może być sterowany z dwóch źródeł, które dołącza się do baz obu tranzystorów tzw. sterowanie symetryczne, albo z jednego źródła - asymetryczne. Wyjście układu może być symetryczne - z kolektorów obu tranzystorów albo asymetryczne - między kolektorem jednego z tranzystorów a masą. Układ umożliwia więc asymetryczne bądź symetryczne wejście i wyjście w różnych kombinacjach.
Wzmacniacze różnicowe są elementami konstrukcyjnymi wielu układów elektronicznych, w tym: [[wzmacniacz operacyjny|wzmacniaczy operacyjnych]]. Głównymi zastosowaniami są [[wzmacniacz elektryczny|wzmacnianie]], [[mnożenie sygnałów|mnożenie]], ograniczanie, przełączanie oraz jako elementy niektórych [[układ cyfrowy|układów cyfrowych]].
Idealny wzmacniacz różnicowy jest układem o dwu wejściach, który wzmacnia tylko różnicę napięć wejściowych niezależnie od sumy tych napięć.
| |||