Maksymilian Tytus Huber: Różnice pomiędzy wersjami

 

Szkołę średnią ukończył we [[Lwów|Lwowie]], następnie podjął studia na Wydziale Inżynierii [[Politechnika Lwowska|Lwowskiej Szkoły Politechnicznej]], ukończone w [[1895]]. Jako wybitny inżynier został asystentem w Katedrze Budowy Dróg i Tuneli macierzystej uczelni. Odbył roczne studia uzupełniające na Uniwersytecie w [[Berlin]]ie. Po powrocie obronił pracę doktorską z teorii sprężystości ciał stałych. Od [[1908]] był profesorem PLw. W czasie [[I wojna światowa|I wojny światowej]] służył w wojsku austriackim – bronił twierdzy [[Przemyśl]]. Po wojnie wrócił do pracy na Politechnice Lwowskiej. Był jej rektorem w latach [[1922]]-[[1923]]. W [[1928]] opuścił Lwów i zamieszkał w [[Warszawa|Warszawie]]. Pracował jako kierownik Katedry Mechaniki [[Politechnika Warszawska|Politechniki Warszawskiej]]. Po dramatycznych przeżyciach w okupowanej Warszawie ([[powstanie warszawskie]]) znalazł się w obozie przejściowym dla ludności Warszawy w [[Pruszków|Pruszkowie]], a później w [[Zakopane]]m. W [[1945]] zamieszkał w [[Gdańsk]]u i organizował [[Politechnika Gdańska|Politechnikę Gdańską]]. Podjął się kierowania dwiema katedrami oraz urządzenia laboratorium wytrzymałości i mechaniki. W [[1949]] zamieszkał w [[Kraków|Krakowie]] i przyjął funkcję kierownika specjalnie dla niego utworzonej Katedry Wyższych Zagadnień Mechaniki w [[Akademia Górniczo-Hutnicza|AGH]].