Maciej Sieczka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
uzupełnienie, drobne redakcyjne |
popr.linków |
||
Linia 6:
Prowadząc turystów, dokonał wielu wybitnych przejść: I wejście na [[Świnica|Świnicę]] ([[1867]]), jedno z wcześniejszych wejść na [[Lodowy Szczyt]] ([[1870]]), II wejście na [[Wysoka (Tatry)|Wysoką]] ([[1876]]), I wejście na [[Mięguszowiecki Szczyt Wielki]] ([[1877]]), wejście nową drogą od północy na [[Łomnica (Tatry)|Łomnicę]] ([[1878]]), I wejście na [[Mnich (Tatry)|Mnicha]] ([[1879]] lub [[1880]]), I wejście na [[Jastrzębia Turnia|Jastrzębią Turnię]] (ok. [[1880]]), II wejście na [[Durny Szczyt]] ([[1881]]), I wejście na [[Szatan (Tatry)|Szatana]] (ok. [[1880]]). W [[1883]] poprowadził jako pierwszą Polkę [[Natalia Janotha|Natalię Janothównę]] na [[Gerlach]].
W późniejszych latach zaprzestał kłusownictwa i został strażnikiem chroniącym [[kozica|kozice]] i [[świstak]]i. Brał też udział w budowie szlaków w Tatrach (m.in. na [[Wrota Chałubińskiego]] i z [[Liliowe (przełęcz)|Liliowego]] na [[Zawory (przełęcz)|Zawory]]) oraz zakładał klamry na szlakach na [[Rysy]] i [[Wysoka (Tatry)|Wysoką]].
Pamięci Macieja Sieczki Adam Asnyk poświęcił utwór ''Maciejowi Sieczce, przewodnikowi w Zakopanem'', w którym opisywał jego szlachetny charakter. [[Klimek Bachleda]] uważał Sieczkę za swojego mistrza. Od [[1961]] przełęcze leżące w głównej grani [[Granaty|Granatów]] noszą nazwę: [[Skrajna Sieczkowa Przełączka|Skrajna]], [[Pośrednia Sieczkowa Przełączka|Pośrednia]] i [[Zadnia Sieczkowa Przełączka]]. Jego imię nosi także [[Koło Przewodników Tatrzańskich im. Macieja Sieczki w Krakowie|Krakowskie Koło Przewodników Tatrzańskich]].
| |||