Benjamin Constant: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m robot dodaje: tr:Benjamin Constant |
Gherbowicz (dyskusja | edycje) polskie tłumaczenie z 2008 |
||
Linia 7:
Constant był autorem dzieł literackich (największą sławę zyskał dzięki powiastce "Adolf", uznanej za arcydzieło literatury francuskiego [[romantyzm]]u. Jednak znacznie większy był jego wkład w dziedzinę [[filozofia polityczna|filozofii politycznej]]. Constant – autor licznych dzieł politycznych (jak np. ''"Principes de politique"'' – [[1806]], ''"De l’Esprit de la conquête et de l’Usurpation"'' – [[1813]]), a także broszur i artykułów uchodzi za jednego z ojców nowoczesnego [[liberalizm]]u i [[Konstytucjonalizm (polityka)|konstytucjonalizmu]]. Jako przeciwnik [[Jan Jakub Rousseau|Rousseau]] i krytyczny kontynuator [[Monteskiusz]]a, Constant położył podwaliny pod rozwój teorii [[demokracja|demokracji]] liberalnej.
Osobiście dużą wagę przywiązywał do swych dzieł poświęconych religii, nad którymi pracował przez ponad 40 lat, wielokrotnie zmieniając koncepcje. Ostatecznie publikacja ''"De la religion, considérée dans sa source, ses formes et ses développements"'' przybrała monumentalną 5-tomową formę (wyd. w latach [[1824]]-[[1831]]), ale to filozoficzno-historyczne dzieło poświęcone fenomenowi religii nie przyniosło autorowi oczekiwanej sławy. Polskie tłumaczenie znacznej części dzieła, dotyczęce zasadniczo samej istoty stosunku filozoficznego Constatnta do religii, autorstwa S. Kruszyńskiej zostało wydane przez Wydawnictwo Naukowe PWN w 2008 roku.
W Polsce wydano dzieła literackie i biograficzne B. Constanta: "Adolf", "Czerwony kajet", "Dzienniki poufne". Wielkimi zwolennikami jego tez konstytucyjnych byli [[kaliszanie]] – [[szlachta|szlacheckie]] liberalne stronnictwo działające w Sejmie [[Królestwo Kongresowe|Królestwa Kongresowego]] ([[lata 20. XIX wieku]]). W [[1831]], w okresie powstania listopadowego, jeden z przywódców [[kaliszanie|kaliszan]] [[Wincenty Niemojowski]] opublikował wybór pism politycznych Benjamina Constanta pod tytułem "O monarchii konstytucyjney i rękoymiach publicznych".
| |||