Pałac Scheiblerów w Łodzi: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m robot poprawia: da:Familien Scheiblers palæ; zmiany kosmetyczne |
ort., WP:SK |
||
Linia 1:
{{Budynek infobox
| nazwa = Pałac Scheiblerów
| grafika = Palac Scheiblerow Lodz.jpg
| opis zdjęcia = Widok współczesny
| kraj = Polska
| miasto = [[Łódź]]
| adres = [[ulica Piotrkowska]] 266
| stopni_szer =
| minut_szer = | sekund_szer = | szerokość = | stopni_dł =
| minut_dł = | sekund_dł = | długość = | zabytek = A/81 z 20.01.1971
| typ =
| styl =
| architekt = [[Hilary Majewski]] i [[Franciszek Chełmiński]]
| wysokość całkowita =
| wysokość do dachu =
| kondygnacje = 2
| rozpoczęcie budowy = [[1844]]
| ukończenie budowy = [[1882]]
| przebudowy = [[1891]], [[1894]] i [[1897]]
| pierwszy właściciel = [[Karol Gebhardt]]
| kolejni właściciele = [[Leonard Fessler]], [[Karol Scheibler (junior)]], [[Politechnika Łódzka]]
| zniszczono =
| commons =
| www =
'''Pałac Scheiblerów''' przy ulicy [[Ulica Piotrkowska|Piotrkowskiej]] 266 w [[Łódź|Łodzi]]
Linia 33 ⟶ 39:
Niewątpliwie usytuowanie domu odgrywało tutaj niebagatelną rolę. Zamykał on od strony zachodniej całą posiadłość Scheiblerów, jak również był wizytówką od strony głównego traktu miasta. Być może początkowo był przeznaczony dla córki Emmy i jej męża [[Jerzy von Kramst|Jerzego von Kramsta]], jednak od [[1886]] roku zamieszkał w nim syn [[Karol Scheibler (junior)|Karol Scheibler junior]], generalny spadkobierca firmy, zaś Kramstowie wyjechali z Łodzi i mieszkali w [[Katowice|Katowicach]].
W rok po nabyciu, stał się on własnością powstałego wówczas Towarzystwa Akcyjnego Manufaktur Bawełnianych Karola Scheiblera, a w roku [[1921]] wyłączono go z
Po śmierci Karola Scheiblera dom został w roku [[1891]] przebudowany. Kilku architektów ([[Hilary Majewski|H. Majewski]], [[Franciszek Chełmiński|F. Chełmiński]]) pracowało na jego współczesny wizerunek. W ciągu kolejnych lat [[Scheiblerowie]] poddali go kilku przebudowom (m.in. dobudowano [[wieża|wieżę]] w południowej części), które przekształciły budynek w miejski [[pałac]] o [[neorenesans]]owym charakterze. Obecną elektryczną formę nadały mu dwie kolejne przebudowy w latach 1894 i 1897. Przebudowa w roku [[1894]], według projektu Franciszka Chełmińskiego, powiększyła go w kierunku południowym o trzy osie. W narożniku wzniesiono wieżę zwieńczoną hełmem w kształcie [[ostrosłup]]a, pokrytego łuską z blachy [[cyna|cynkowej]]. Hełm zwieńczono masztem z chorągiewką i datą 1894. Kolejna rozbudowa nastąpiła w roku [[1897]]. Pałac powiększono od strony północnej o parterową dobudówkę, mieszczącą salon od ulicy a ogród zimowy od podwórza. Wnętrza były bogato dekorowane, [[sztukateria|sztukatorskie]] sufity pokryte były [[polichromia|polichromią]], do dziś są zachowane tylko w niektórych pomieszczeniach. Główna klatka schodowa z drewnianymi schodami i tralkową balustradą ozdobiona była [[witraż]]ami zachowanymi fragmentarycznie. Wnętrza zostały prawie zupełnie zniszczone, w niektórych pokojach zachowały się częściowo sztukaterie oraz piece i kominki.
| |||