Środek odcinka: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
→‎Podejście aksjomatyczne: drobne merytoryczne, drobne redakcyjne
Konradek (dyskusja | edycje)
m drobne redakcyjne
Linia 1:
{{spis treści}}
'''Środek odcinka''' - punkt należący do prostej wyznaczonej przez dany odcinek i równo oddalony od jego końców.
'''Środek odcinka''' – [[punkt (geometria)|punkt]] równo oddalony od końców danego [[odcinek|odcinka]]; w [[geometria euklidesowa|geometrii euklidesowej]] jest to zarazem jego [[symetria środkowa|środek symetrii]], który należy do [[prostopadłość|prostopadłej]] do niego [[Symetria osiowa|osi symetrii]] danego odcinka.
 
==Geometria syntetyczna==
Środek odcinka jest środkiem symetrii odcinka.
===Konstrukcje===
Pierwsza „szkolna” metoda korzysta z własności [[geometria euklidesowa|geometrii płaszczyzny (przestrzeni) euklidesowej]], kolejne dwie są poprawne również w [[geometria afiniczna|geometrii afinicznej]].
 
;Sposób I (symetralna)
==Konstrukcje środka odcinka==
[[Symetralna#konstrukcja symetralnej|Skonstruować symetralną]] odcinka. Jego środek wyznaczony jest jako punkt przecięcia odcinka i jego symetralnej.
 
[[Grafika:Center_of_segment1.svg|thumb|right|170px|]]
;Sposób II ([[twierdzenie Talesa]])
Zgodnie z rysunkiem obok:
* zaznaczyć punkt <math>C</math> nienależący do odcinka <math>AB</math>,
* oznaczyć różny od <math>A</math> punkt <math>D</math> będący punktem przecięcia prostej <math>AC</math> i okręgu <math>o(C, AC)</math>,
* nakreślić prostą <math>BD</math> i równoległą do niej prostą przechodzącą przez <math>C</math>,
* oznaczyć punkt przecięcia <math>C'</math> odcinka <math>AB</math> i prostej <math>CC'</math>.
 
Punkt <math>C'</math> jest szukanym środkiem odcinka <math>AB</math>.
;Sposób 1
(w oparciu o twierdzenia Talesa)
 
#wyznaczyć dowolną półprostą o początku w punkcie A i nieprzechodzącą przez punkt B (patrz rysunek obok).
#na półprostej wyznaczyć dowolny punkt C, następnie od punktu C odłożyć odcinek długości AC. Dostaniemy punkt D
#wykreślić prostą przechodzącą przez punkty B,D
#wykreślić prostą równoległą do pr(BD) i przechodzącą przez punkt C
 
 
Ostatnia prosta przecinając prostą pr(AB) wyznaczy szukany środek C’ odcinka AB
 
 
[[Grafika:Center_of_segment2.svg|thumb|right|150px|]]
;Sposób III (przecięcie przekątnych [[równoległobok]]u)
;Sposób 2
Zgodnie z oznaczeniami na rysunku:
(wyznaczenie przecięcia przekątnych równoległoboku)
* nakreślić dwie równoległe proste <math>p, q</math> przechodzące odpowiednio przez punkty <math>A, B</math>,
* nakreślić dwie inne równoległe proste <math>p', q'</math> przechodzące odpowiednio przez punkty <math>A, B</math>,
* wyznaczyć różną od <math>AB</math> przekątną powstałego równoległoboku.
 
Punkt przecięcia przekątnych równoległoboku jest szukanym środkiem odcinka <math>AB</math>.
#wykreślić dwie proste wzajemnie równoległe p, q przechodzące odpowiednio przez punkty A, B (patrz rysunek obok)
#wykreślić inne dwie wzajemnie równoległe proste p’, q’ również przechodzące przez punkty odpowiednio A, B
#wyznaczyć drugą przekątną utworzonego równoległoboku.
 
===Geometrie metryczne===
W tradycyjnym rozumieniu środek odcinka jest pojęciem [[przestrzeń metryczna|metrycznym]], dlatego można go definiować nie tylko w [[geometria euklidesowa|geometrii euklidesowej]], ale także w innych metrycznych geometriach, takich jak geometria [[geometria hiperboliczna|hiperboliczna]] czy [[geometria eliptyczna|eliptyczna]], przy czym w tej drugiej każdy odcinek (rozumiany jako para różnych punktów) ma dwa środki. We wspomnianych trzech geometriach pojęcie to ma ścisły związek z [[symetralna odcinka|symetralną odcinka]].
 
===Geometria afiniczna===
Punkt przecięcia tej przekątnej z prostą pr(AB) jest szukanym środkiem odcinka AB
[[Grafika:Center_of_segment3.svg|thumb|right|170px|]]
Konstrukcje II i III pokazują, że środek odcinka można postrzegać jako pojęcie [[geometria afiniczna|geometrii afinicznej]]. Mimo iż związek środka odcinka z jego symetralną zanika, to każdy odcinek posiada dokładnie jeden środek, ponieważ każda prosta jest przestrzenią metryczną.
 
W zamian środek ma silny związkiem z równoległobokiem i jego fundamentalną własnością wyrażaną popularnie jako „przekątne równoległoboku połowią się”, a ściśle
;Twierdzenie
Czworobok <math>ABCD</math> jest równoległobokiem (odcinki AB i CD są równoległe i równej długości) wtedy i tylko wtedy, gdy punkty przecięcia odcinka <math>AD</math> i <math>BC</math> pokrywają się.
 
Powyższa równoważność oznacza, że pojęcie środka można zdefiniować za pomocą pojęcia równoległości i odwrotnie.
 
==Własności==
;Sposób 3
Środek odcinka jest niezmiennikiem [[izometria|izometrii]]; w przypadku geometrii euklidesowej prawdziwe jest stwierdzenie ogólniejsze: środek odcinka jest niezmiennikiem [[podobieństwo|podobieństw]]. W pierwszym przypadku oznacza to, że izometria zachowuje środek odcinka (obrazem środka odcinka jest środek odcinka), w drugim, iż podobieństwa zachowują środek odcinka.
("metoda euklidesowa")
 
Środek odcinka jest niezmiennikiem dowolnego [[przekształcenie afiniczne|przekształcenia afinicznego (powinowactwa)]].
Obok powyższych dwóch afinicznych konstrukcji również stosuje się metodę opartą o [[symetralna#konstrukcja symetralnej |konstrukcję symetralnej]]
 
==Geometria analityczna==
[[Grafika:midpoint.svg|thumb]]
Ponieważ [[przestrzeń afiniczna]] nie musi być [[przestrzeń metryczna|przestrzenią metryczną]], ani [[przestrzeń unitarna|przestrzenią unitarną]], to do wprowadzenia pojęcie środka odcinka nie są potrzebne pojęcia [[odległość|odległości]] (metryki) i [[kąt prosty|kąta prostego]] ([[iloczyn skalarny|iloczynu skalarnego]])). Co więcej nie jest wymagane nawet pojęcie wnętrza odcinka, co jest równoważne brakowi [[porządek liniowy|porządku liniowego]] w [[ciało (matematyka)|ciele]] nad którym zbudowana jest [[przestrzeń liniowa]] stowarzyszona z daną przestrzenią afiniczną. Konieczne jest jednak, aby wspomniane ciało było [[charakterystyka (algebra)|charakterystyki]] większej od 2.
 
Proste w przestrzeni afinicznej dane są jako jednowymiarowe podprzestrzenie afiniczne, czyli [[kombinacja afiniczna|kombinacje afiniczne]] dwóch [[wektor]]ów o współczynnikach z danego ciała. Wówczas dla dowolnych dwóch punktów <math>a, b</math> środkiem wektora <math>\overrightarrow{ab}</math> (odcinka skierowanego) jest punkt <math>a + \tfrac{1}{2}\overrightarrow{ab}</math>.
==Środek odcinka w geometrii analitycznej==
 
Wynika stąd, że środkiem odcinka o końcach <math>(x_1, y_1)</math> oraz <math>(x_2, y_2)</math> jest punkt o współrzędnych <math>\left(\tfrac{1}{2}(x_1 + x_2), \tfrac{1}{2}(y_1 + y_2)\right)</math>.
Niech punkty A,B mają współrzędne odpowiednio <math>(A_x, A_y), \quad (B_x, B_y) </math>.
 
==Aksjomatyzacja==
Wówczas środkiem odcinka <math>AB</math> jest punkt o współrzędnych <math>(\tfrac{A_x + B_x}{2}, \quad \tfrac{A_y + B_y}{2})</math>.
W dowolnym niepustym zbiorze <math>G</math> pojęcia środka odcinka można można wprowadzić [[aksjomat]]ycznie. '''Operację środka''' definiuje się wtedy jako [[działanie dwuargumentowe]] <math>\oplus\colon G \times G \to G</math> określone [[funkcja "na"|na]] zbiorze <math>G</math> spełniające następujące aksjomaty dla <math>a, b, c, d \in G</math>:
* <math>a \oplus a = a</math>, [[idempotentność]],
* <math>a \oplus b = b \oplus a</math>, [[przemienność]],
* <math>(a \oplus b) \oplus (c \oplus d) = (a \oplus c) \oplus (b \oplus d)</math>, bi-przemienność.
 
Strukturę <math>(G, \oplus)</math> nazywa się '''algebrą środka'''<ref>{{cytuj książkę | nazwisko = Szmielew | imię = Wanda | tytuł = Od geometrii afinicznej do euklidesowej | seria = BM 55 | wydawnictwo = PWN | miejsce = Warszawa | rok = 1981}}</ref>.
 
===Własności i uwagi===
Można to ująć znacznie ogólniej – można mówić o środku odcinka w dowolnej [[przestrzeń liniowa |przestrzeni liniowej]] nad [[ciało|ciałem]] [[charakterystyka (algebra)|charakterystyki]] różnej od 2.
Z podanych aksjomatów dla dowolnych <math>a, b, c, x, x^' \in G</math> wynikają następujące własności:
* samorozdzielność,
*: <math>(a \oplus b) \oplus c = (a \oplus c) \oplus (b \oplus c)</math>,
* środkiem punktu (odcinka zdegenerowanego) jest on sam,
* <math>a \oplus b = a \Rightarrow a=b</math>,
* środek odcinka wyznaczony jest jednoznacznie,
* <math>x \oplus a = x^' \oplus a \Rightarrow x = x^'</math>.
 
Niezmienniczość operacji środka względem [[przekształcenie afiniczne|przekształcenia afinicznego]] <math>f</math> (odpowiednio zdefiniowanego w algebrze środka) ma postać
Proste w takiej strukturze można zdefiniować następująco:
:<math>f(a \oplus b) = f(a) \oplus f(b)</math>,
Jeśli a,b są dowolnymi różnymi wektorami, to prostą przechodzącą przez te wektory nazywamy zbiór następujących [[kombinacja liniowa|kombinacji liniowych]] ia+jb gdzie i+j=1. W szczególności podprzestrzenie 1-wymiarowe są prostymi. Takie zbiory niekiedy nazywa się warstwami względem pewnej [[podprzestrzeń |podprzestrzeni]] (jako podgrupy [[grupa (matematyka)|grupy]] wektorów).
co oznacza, że przekształcenia afiniczne są [[automorfizm]]ami przestrzeni afinicznej.
 
Wówczas dla dowolnych dwóch wektorów a, b środkiem odcinka o „końcach” będących wektorami a,b będzie po prostu wektor <math> \tfrac{a+b}{2}</math>.
 
Jak widać, do wprowadzenia środka odcinka nie tylko nie jest potrzebne pojęcie odległości i kąta prostego (brak określonego [[iloczyn skalarny |iloczynu skalarnego]]) ale nawet pojęcie wnętrza odcinka (brak [[porządek liniowy |porządku liniowego]] w ciele).
 
 
== Środek odcinka w różnych geometriach metrycznych==
 
W tradycyjnym rozumieniu środek odcinka jest pojęciem metrycznym. I dlatego można go definiować nie tylko w [[geometria euklidesowa|geometrii euklidesowej]], ale także w innych metrycznych geometriach takich jak geometria [[geometria hiperboliczna |hiperboliczna]] czy [[geometria eliptyczna |eliptyczna]], przy czym w tej drugiej każdy odcinek (rozumiany jako para różnych punktów) ma dwa środki. W tych trzech geometriach pojęcie to jest ściśle kojarzone z [[symetralna odcinka|symetralną odcinka]].
 
Środek odcinka okazuje się być niezmiennikiem izometrii (w przypadku geometrii euklidesowej nawet ogólniej: jest niezmiennikiem podobieństw). Oznacza to, że środek jakiegoś odcinka pozostaje środkiem przy dowolnych przekształceniach izometrycznych. Czyli obraz środka jest środkiem obrazu.
 
== Środek odcinka jako pojęcie afiniczne ==
 
[[Grafika:Center_of_segment3.svg|thumb|right|170px|]]
Pierwsze dwa przykłady konstrukcji środka oraz uwagi w sekcji o geometrii analitycznej na temat środka w przestrzeniach liniowych pokazują, że można go postrzegać jako pojęcie afiniczne.
 
W [[geometria afiniczna |geometrii afinicznej]] związek środka z symetralną zanika - tu po prostu nie istnieją symetralne. Mimo to każdy odcinek posiada dokładnie jeden środek. Każda prosta jest bowiem przestrzenią metryczną.
Związek środka z symetralną należy tu zastąpić związkiem z równoległobokiem i jego fundamentalną własnością (rysunek obok):
 
;Środki odcinków AD i BC pokrywają się wtedy i tylko wtedy, gdy odcinki AB i CD są równoległe i równej długości (czyli są przeciwległymi bokami pewnego równoległoboku).
 
To legło u podstaw drugiego sposobu konstrukcji środka. Powyższa równoważność oznacza, że pojęcie środka można zdefiniować za pomocą pojęcia równoległości i odwrotnie.
 
Należy jeszcze dodać, że środek jest niezmiennikiem dowolnego odwzorowania afinicznego.
 
== Środek odcinka w geometrii rzutowej ==
 
[[Grafika:Center_of_segment4.svg|thumb|right|170px|]]
Okazuje się, że środek odcinka można także w jakimś sensie wprowadzić w geometrii rzutowej. Niech mianowicie '''s''' jest ustaloną prostą płaszczyzny rzutowej. Niech dowolne dwa punkty '''A,B''' nie należą do prostej '''s''' (patrz rysunek obok). Wówczas s-środek '''X''' odcinka '''AB''' definiujemy jako czwarty punkt harmoniczny spełniający H(X,Y;A,B) gdzie '''Y''' jest punktem przecięcia prostej pr(AB) i prostej '''s''' (patrz [[czworobok zupełny]]).
 
To, że tak określony s-środek zachowuje niemal wszystkie własności afinicznego środka nie powinno dziwić - tak wprowadza się geometrię afiniczną na bazie geometrii rzutowej. Wystarczy wybraną prostą '''s''' uznać za horyzont (czyli prostą w nieskończoności ).
 
===Relacja===
[[Relacja (matematyka)|Relacja]] określona na <math>G \times G</math> wzorem
:<math>ab \equiv cd \Leftrightarrow a \oplus d = b \oplus c</math>
jest [[relacja równoważności|relacją równoważności]]. [[Relacja równoważności#Klasy abstrakcji|Klasy abstrakcji]] względem tej relacji tworzą [[grupa przemienna|grupę przemienną]], której elementy można traktować jak [[grupa (matematyka)|grupę]] [[wektor|wektorów swobodnych]]. Do tego, aby <math>G</math> była przestrzenią afiniczną brakuje tylko [[mnożenie przez skalar|mnożenia przez skalar]].
 
==Uogólnienia==
[[Grafika:Center_of_segment4.svg|thumb|right|170px]]
Uogólnienie pojęcia środek odcinka można w pewnym sensie wprowadzić w [[geometria rzutowa|geometrii rzutowej]]. Niech <math>s</math> będzie ustaloną prostą płaszczyzny rzutowej do której nie należą dowolnie wybrane dwa punkty <math>A, B</math>. Wówczas '''<math>s</math>-środek''' <math>X</math> odcinka <math>AB</math> definiuje się jako czwarty [[czwórka harmoniczna|punkt harmoniczny]] spełniający <math>H(X, Y; A, B)</math>, gdzie <math>Y = AB \cap s</math> (zob. [[czworobok zupełny]]).
 
Tak określony <math>s</math>-środek zachowuje niemal wszystkie własności środka afinicznego. W powyższy sposób wprowadza się geometrię afiniczną na podstawie geometrii rzutowej: wystarczy wybraną prostą <math>s</math> uznać za ''horyzont'', czyli [[punkt w nieskończoności|prostą w nieskończoności]].
<!-- te akapity należy wyklarować...
Powyższa metoda połowienia lub podwajania odcinków względem horyzontu umożliwia perspektywiczne przedstawianie szachownicy lub posadzki Czyli czegoś, co oglądane „z góry” jest układem identycznych kwadratów przylegających do siebie bokami.
 
Poniższa konstrukcja startuje z początkowych czterech punktów A,B,C,D obrazujących perspektywiczny rzut jakiegoś kwadratu na płaszczyznę (A,B,C,D to kolejne wierzchołki wyznaczające łamaną zamkniętą). Cała reszta została kolejno dokonstruowana za pomocą linijki (bez cyrkla!):
[[Grafika:Chessboard.svg|center]]-->
 
==Zobacz też==
[[Grafika:Chessboard.svg|thumb|center|700px|]]
* [[przegląd zagadnień z zakresu matematyki]].
 
 
==Podejście aksjomatyczne==
 
Rozważa się także aksjomatyczne podejście do pojęcia środka odcinka. Mianowicie definiuje się operację (dwuargumentową funkcję) <math> \oplus : G \times G \rightarrow G </math> brania środka z dwóch punktów spełniającą następujące 4 aksjomaty:
 
# <math>a \oplus a = a \quad, </math> (idempotentność)
# <math>a \oplus b = b \oplus a \quad,</math> (przemienność)
# <math> (a \oplus b) \oplus (c \oplus d) = (a \oplus c) \oplus (b \oplus d) \quad,</math> (bi-przemienność)
# <math>\forall ab \exists x: x \oplus a=b </math>
 
Strukturę
<math>( G, \oplus ) </math>
nazywa się algebrą środka <ref>W. Szmielew - Od geometrii afinicznej do euklidesowej BM 55 PWN Warszawa 1981</ref>
 
Na podstawie tych aksjomatów można m.in. wykazać:
*<math> (a \oplus b) \oplus c = (a \oplus c) \oplus (b \oplus c) </math> (samorozdzielność)
*<math>a \oplus b=a \Rightarrow a=b</math>
*<math>x \oplus a = x^' \oplus a \Rightarrow x=x^'</math>
 
 
Jeśli w zbiorze par <math>G \times G</math> wprowadzimy relację
 
:<math>ab \equiv cd \Leftrightarrow a \oplus d=b \oplus c</math>
 
to aksjomaty środka pozwalają dowieść, że ta relacja jest równoważnością. Z kolei w zbiorze <math>G \times G</math> pozwalają z klas abstrakcji (wględem tej relacji) uczynić grupę przemienną. Można ją traktować jak grupę wektorów swobodnych (do tego, aby była to przestrzeń liniowa, brakuje mnożenia przez skalar). W efekcie aksjomaty środka pozwalają wprowadzić geometrię afiniczną.
 
Na koniec warto zauważyć, że niezmienniczość operacji środka względem przekształcenia afinicznego (jakkolwiek zdefiniowanego w algebrze środka) przybierze tutaj postać:
 
:<math>f(a \oplus b) = f(a) \oplus f(b) </math>
 
{{przypisy}}