Miep Gies: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m +szablon |
poszerzenie artykułu |
||
Linia 1:
'''
== Biografia ==
Hermine Santrouschitz urodziła się w [[Wiedeń|Wiedniu]]. W grudniu [[1920]] roku, by uniknąć niedoboru pożywienia w powojennej [[Austria|Austrii]] została przewieziona do [[Leiden]] w [[Holandia|Holandii]]. W [[1922]] roku wraz ze swoją przybraną rodziną przeniosła się do [[Amsterdam]]u. W [[1933]] rozpoczęła pracować w firmie [[Otto Frank]]a i zaprzyjaźniła się z jego rodziną. [[16 lipca]] [[1941]] wyszła za mąż za [[Jan Gies|Jana Giesa]] po odmowie przystąpienia do związku kobiet nazistowskich i groźbie deportacji do Austrii.
Od czerwca [[1942]] do sierpnia [[1944]] Miep wraz ze swoim mężem oraz współpracownikami [[Victor Kugler|Victorem Kuglerem]], [[Johannes Kleiman|Johannesem Kleimanem]] i [[Bep Voskuijl]] pomagali w ukrywaniu [[Edith Frank-Holländer|Edith]] i Otto Frank, ich córek [[Margot Frank|Margot]] i [[Anne Frank|Anne]], [[Hermann van Pels|Hermanna]] i [[Auguste van Pels|Augustę van Pelsów]], ich syna [[Peter van Pels|Petera]] i [[Fritz Pfeffer|Fritza Pfeffera]] w kryjówce na tyłach oficyny ich biura w Amsterdamie. Zgodnie z ustanowionym prawem za pomoc Żydom w ukrywaniu się groziło rozstrzelanie. W praktyce wyroki były nie tak ciężkie; najczęściej osoby pomagające skazywano na około 6 miesięcy ciężkich robót.
Rankiem [[4 sierpnia]] [[1944]] roku anonimowy informator przekazał wiadomość do [[gestapo]] dotyczącą grupy ukrywającej się w kamienicy przy Prinsengracht (Po wojnie zostały przeprowadzone trzy niezależne śledztwa; żadne nie ujawniło nazwiska informatora.). Tego samego dnia cała grupa została aresztowana, a wraz z nimi Victor Kugler i Johannes Kleiman. Miep Gies uniknęła aresztu, ponieważ żołnierz, który miał ją aresztować, był tak jak i ona Austriakiem. Kobieta bezskutecznie zaoferowała mu pieniądze w zamian za uwolnienie jej przyjaciół.
Miep znalazła i przechowała [[Dziennik Anny Frank|pamiętniki]] Anny porzucone przez żołnierzy podczas aresztowania, a po wojnie przekazała je ojcu [[Anne Frank|Anny]], który jako jedyny przeżył [[holokaust]]. [[Otto Frank]] w 1947 roku doprowadził do wydania dziennika córki.
Po wydaniu książki i przełożeniu jej na wiele języków Miep i [[Jan Gies]] stali się rozpoznywalnymi osobami w [[Holandia|Holandii]]. Miep została odznaczona m.in.: nagrodą [[Sprawiedliwy wśród Narodów Świata]], [[Order Zasługi Republiki Federalnej Niemiec|Orderem Zasługi Republiki Federalnej Niemiec]], medalem [[Yad Vashem]] oraz otrzymała tytuł szlachecki z rąk królowej Holandii [[Beatrycze (królowa Holandii)|Beatrycze]].
W [[2007]] roku ukazał się film ''[[Wolność słowa (film)|Wolność słowa]]'' oparty m.in. na wizycie w szkole w Long Beach, którą Miep Gies odwiedziła w latach 90.
Miep Gies obecnie mieszka w [[Holandia Północna|Holandii Północnej]]. Ma syna Paula, urodzonego [[13 lutego]] 1950 roku.
== Linki zewnętrzne ==
* [http://www.annefrank.org/upload/Quicktime/MG-Helpers_uk.mov Klip quicktime. Miep Gies opowiada o wojnie w budynku przy Prinsengracht 263] {{lang|en}}
* [http://www.annefrankguide.net/en-GB/bronnenbank.asp?aid=10836 Klip quicktime. Miep Gies opowiada o poznaniu Anny Frank] {{lang|en}}
* [http://www.annefrank.org/content.asp?pid=44&lid=2 Biografia Miep Gies] {{lang|en}}
* [http://www.annefrank.org/content.asp?pid=242&lid=2 Wywiad z Miep Gies z 1998 roku] {{lang|en}}
* [http://www.annefrankguide.net/en-GB/bronnenbank.asp?aid=10741 Zdjęcie z karty identyfikacyjnej z czasów wojny]
* [http://www.annefrankguide.net/en-GB/bronnenbank.asp?oid=3103 Zdjęcie Miep i Jana Gies, Bep Voskuijl oraz Victora Kuilera z lat 70.]
* [http://www.imdb.com/name/nm0317414/ Biografia Miep Gies w portalu imdb.com] {{lang|en}}
Linia 9 ⟶ 29:
{{DEFAULTSORT:Gies, Miep}}
[[Kategoria:Holokaust]]▼
[[Kategoria:Anne Frank]]
▲[[Kategoria:Holokaust]]
[[Kategoria:Sprawiedliwi wśród Narodów Świata]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1909]]
|