Teofil Bromboszcz: Różnice pomiędzy wersjami

Urodził się w roku [[1886]] we wsi [[Ligota-Panewniki|Ligota]] pod [[Katowice|Katowicami]]. Wpierw uczęszczał do [[gimnazjum]] w [[Pszczyna|Pszczynie]], później w [[Gliwice|Gliwicach]], gdzie [[11 marca]] [[1908]] r. zdał maturę. Studia [[teologia|teologiczne]] odbył na wydziale teologicznym [[Uniwersytet Wrocławski|Uniwersytetu Wrocławskiego]] (1908 - [[1912]]); [[święcenia kapłańskie]] przyjął [[26 czerwca]] 1912 r. Pierwszą placówką duszpasterską ks. Bromboszcza była parafia [[Szczecin|szczecińska]]. We wrześniu [[1914]] r. zgłosił się do służby wojskowej. Był kapelanem w drugiej armii, trzeciej [[Niemcy|niemieckiej]] dywizji polowej na froncie [[Belgia|belgijskim]], [[Francja|francuskim]] i na Wschodzie. Po powrocie z frontu w latach [[1916]] - [[1918]] był [[proboszcz]]em [[garnizon]]u wojskowego w [[Toruń|Toruniu]]. [[31 stycznia]] [[1919]] r. został mianowany redaktorem [[Posłaniec Niedzielny|„Posłańca Niedzielnego"]] i diecezjalnym sekretarzem Związku św. Bonifacego, a także kapelanem katedralnym przy katedrze św. Jana we [[Wrocław]]iu. [[9 października]] [[1920]] r. został administratorem parafii [[Ornontowice]]. Po [[Plebiscyt na Górnym Śląsku|plebiscycie]] przeszedł do [[Administracja Apostolska|Administracji Apostolskiej dla Śląska Polskiego]]. Otrzymał kolejno nominacje: egzaminatora prosynodalnego, cenzora książek, a pod koniec [[1923]] r. na wikariusza generalnego Administracji Apostolskiej dla Śląska Polskiego. W [[1927]] r. został proboszczem parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa w [[Mysłowice|Mysłowicach]]. Bullą papieską z dnia [[24 marca]] [[1934]] r. został mianowany pierwszym biskupem [[Biskup sufragan|sufraganem]] katowickim, lecz do [[1936]] r. zarządzał także parafią Mysłowicką. Jako hasło biskupie obrał zawołanie: "Serviam – Chcę służyć".