Tymczasowy Rząd Podkarpackiej Rusi: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
mNie podano opisu zmian
→‎Współczesność: drobne redakcyjne
Linia 17:
Działacze karpatoruscy <ref>Dymytrij Sydor ksiądz i działacz polityczny na Zakarpaciu, Jevhen Zhupan przewodniczący "National Council of Rusyns of Zakarpattia", Wasyl Molnar pisarz rusiński, Olga Prokop śpiewaczka, Mychajlo Almashi nauczyciel i działacz społeczny na Zakarpaciu
</ref>zwracają przy tym uwagę ze Zakarpacie nigdy w swojej tysiącletniej historii nie było nigdy częścią [[Ruś Kijowska|Rusi Kijowskiej]], [[Rosja|Rosji]] czy [[Ukraina|Ukrainy]]<ref>Poza obwodem zakarpackim Rusini jako mniejszość narodowa uznawani są w 22 krajach świata. W Stanach Zjednoczonych, działa m.in. Rusińska Bizantyjska Metropolia Katolicka. [[Ruś Zakarpacka]] była przez ponad 1000 lat częścią składową Węgier a następnie [[Austro-Węgry|Austro-Węgier]] do końca I wojny światowej, od 1918 należała do Czechosłowacji. W marcu [[1939]] przy pomocy Niemiec [[Ruś Zakarpacka]] ogłosiła niepodległość jako [[Karpato-Ukraina]], następnie po kilku dniach została zaanektowana przez [[Węgry]]. Po II wojnie została zajęta przez [[Związek Radziecki]] i włączona do Ukraińskiej SRR. W składzie imperium Austro-Węgierskiego, [[Rusini]] zakarpaccy, należeliśmy do [[Patriarcha Serbii|patriarchatu serbskiego]], a nie do [[Metropolia kijowska|metropolii kijowskiej]]. </ref>. Zakarpacie przyjęło chrześcijaństwo 100 lat wcześniej niż [[Ruś Kijowska]] oraz, że związane jest przez swoją historię i tradycję z szeroko pojętą cywilizacją Europy zachodniej <ref>[http://olegnemen.livejournal.com/144992.html] Reportaż o Rusiniach w RTR, 2008 [[20 kwietnia]]</ref>.
 
[[23 grudnia]] 2008 roku nowy premier-minister Petro Hecko zwrócił się z prośbą do władz [[Federacja Rosyjska|Federacji Rosyjskiej]] o uznanie niepodległości Podkarpackiej Rusi.
 
{{Przypisy}}