Anna Zofia Reventlow: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
usunieto powtorzone niepotrzebnie daty slubu i znacznie poszerzono zyciorys, dodano bibliografie |
m dodano link |
||
Linia 2:
'''Anna Zofia Reventlow''' (duń. ''Anna Sophie Reventlow'') - [[metresa|kochanka]], a potem małżonka króla [[Fryderyk IV Oldenburg|Fryderyka IV]] (16 kwiecień [[1693]] Clausholm - 7 styczeń [[1743]] Clausholm). Jej ojcem był wpływowy kanclerz [[Conrad von Reventlow]].
Anna Zofia poznała króla na balu maskowym na zamku w [[Kolding|Koldyndze]], gdzie przebywał dwór podczas zarazy w 1711. W 1712 król uprowadził Annę Zofię z Clausholmu, gdzie mieszkała i poślubił ją 26 czerwca 1712 w Skanderborgu, gdy jego pierwsza żona [[Luiza Meklemburska]] jeszcze żyła (podczas tego związku król dwukrotnie popełnił bigamię). Małżeństwo to miało charakter morganatyczny. ([[4 kwietnia]] [[1721]]) w Skanderborgu, w niecałe 3 tygodnie po śmierci swojej żony, Ludwiki meklemburskiej, król poślubił Annę Zofię oficjalnie. Wkrótce potem została ona koronowana w kaplicy zamku Frederiksborg jako pierwsza duńska królowa nie pochodząca z rodziny panującej. Rodzeństwo króla opuściło w proteście dwór stanowiąc opozycję w stosunku do ''bandy Reventlowów'', jak zwano osoby z kręgu rodzinnego nowej królowej, które teraz zdobyły eksponowane pozycje na dworze i w administracji krajowej.
Małżeństwo króla wywołało w ówczesnej Danii wielki skandal. Nie ulega jednak wątpliwości, iż oboje małżonkowie kierowali się jedynie gorącym uczuciem. Dla króla Anna Zofia była miłością życia. Może pod wpływem atmosfery jaka od początku panowała wokół związku króla z Anną Zofią królowa stała się osobą nerwową ze skłonnościami hipochondrycznymi. W ostatnich latach swego życia męczyły ją duchowy niepokój i depresja, prawdopodobnie wywołane przekonaniem o grzesznej naturze jej związku z królem za życia królowej Ludwiki. Śmierć króla była wielkim ciosem dla Anny Zofii. Przed śmiercią król zabezpieczył jej przyszłość zapisując jej wiel posiadłości i nadając tytuł księżny Szlezwiku, ale jego syn, Chrystian VI postanowił się zemścić na macosze, której nienawidził równie mocno jak kochał matkę, upokorzoną za życia związkiem Anny Zofii z królem. Chrystian VI skonfiskował większość nadanych jej przez ojca posiadłości i wygnał ją z Kopenhagi, zakazując kiedykolwiek powrotu do stolicy. Ostatnie lata życia nieszczęsna królowa spędziła w swoim majątku Clausholm na Jutlandii cierpiąc psychicznie i fizycznie (chorowała na malarię, która ówcześnie była rozprzestrzeniona w Danii). Królowa była przekonana, iż śmierć jej wszystkich dzieci w niemowlęctwie (ocenia się, że było ich 8 lub nawet 10) była karą niebios za grzeszny związek z królem.
| |||