Andrzej Kreütz Majewski: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Nie podano opisu zmian
Linia 7:
Twórca około 160 scenografii w teatrach operowych i dramatycznych.
 
Jako scenograf debiutował w [[Teatr im. Juliusza Słowackiego w Krakowie|Teatrze im. Juliusza Słowackiego w Krakowie]] oprawą plastyczną do dramatu Juliusza Słowackiego „Horsztyński" (1959). W 1962 r. rozpoczął współpracę z [[Teatr Wielki w Warszawie|warszawskim Teatrem Wielkim]] premierą „Święta wiosny" [[Igor Strawiński|Igora Strawińskiego]]. W tym samym teatrze i jeszcze w tym samym roku zrealizował scenografię do przedstawień: „Syn marnotrawny" [[Debussy]]'ego, „Judith" [[Arthur Honegger|Honeggera]], „Czerwony płaszcz” [[Luigi Nono|Nono]] i „Trójkątny kapelusz” [[Manuel de Falla|de Falli]]... W [[1966]] r. otrzymał nominację na stanowisko naczelnego scenografa Teatru Wielkiego w Warszawie, którą pełnił do [[2005]] r., kiedy to z dniem 31 lipca 2005 r. przeszedł na emeryturę.
 
Poza wieloma realizacjami na scenie Teatru Wielkiego oraz innych polskich teatrów - był autorem scenografii w renomowanych teatrach świata w: Amsterdamie, Ankarze, Atenach, Barcelonie, Berlinie, Bonn, Buenos Aires, Buffalo, Detroit, Dortmundzie, Essen, Genewie, Hamburgu, Kolonii, Lizbonie, Londynie, Los Angeles, Madrycie, Mediolanie, Mexico City, Monachium, Moskwie, Nowym Jorku, Oslo, Paryżu, Pradze, San Francisco, Tel Awiwie, Turynie, Vancouverze, Wiedniu i Zurychu. Najbardziej znaczące realizacje zagraniczne artysty to: „Samson i Dalila" Saint-Saënsa (Opera w Kolonii), opery Richarda Straussa: „Salome" (Covent Garden w Londynie) i „Elektra" (Opera Hamburska, Opera Paryska, Teatro Sao Cárlos), „Gra w zabijanego" Ionesco (Burgtheater w Wiedniu), „La Passione" (Piccolo Teatro di Milano), „De temporum fine comoedia" Orffa (Festiwal w Salzburgu) „Dafnis i Chloe" Ravela (Bühnen der Stadt Bonn), „Jeremiasz" Ebena (Národni Divadlo w Pradze) „Don Giovanni" Mozarta (Théatre Municipal w Luksemburgu).