Kazanie Skargi: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
nie
LiveRC: Anulowanie modyfikacji użytkownika 84.10.154.30; cofnięcie do wersji autora 83.20.102.68
Linia 8:
|muzeum=Zamek Królewski w Warszawie
}}
'''"Kazanie Skargi"''' to obraz [[Jan Matejko|Jana Matejki]] z roku [[1864]].
Niewątpliwie obraz ten czytelny jest także dla osób, które nie znają historii.
Atmosfera jest napięta, przepełniona grozą, wieszczą przestrogą.
Główny bohater historii stoi po prawej stronie. Gest, który wykonuje podkreślony jest jasnym światłem za nim, na jego dłoniach i twarzy co stanowi wyraźny kontrast z ascetycznym ubraniem ożywionym jedynie żółtą lamówką. Doniosły, górujący nad nieruchomym audytorium Skarga żywo gestykuluje.
Matejko pokazuje różne reakcje słuchaczy na słowa kaznodziei. Od zasłuchania, zrozumienia, przejęcia po lekceważenie i roztargnienie jakie widać na twarzy Zygmunta III Wazy siedzącego niemal po środku a uważanego za słabego króla.
 
W centrum obrazu leży rękawica, nie należąca do żadnej z przedstawionych postaci. Jest to podwójne wyzwanie rzucone przez samego Matejkę, że to on będzie wielkim malarzem i nauczycielem swojego narodu. Rękawice interpretuje się także jako wyzwanie rzucone magnaterii. Przecież po środku stoją: [[Janusz Radziwiłł (kasztelan wileński)|Janusz Radziwiłł]], [[Mikołaj Zebrzydowski (marszałek wielki koronny)|Mikołaj Zebrzydowski]] i [[Stanisław Stadnicki]] - połączeni udziałem w [[Rokosz Zebrzydowskiego|rokoszu]] przeciw królowi.
 
Na obrazie widoczny jest również hetman [[Jan Zamoyski]] siedzący po lewej stronie na podwyższeniu. Po lewej stronie w dolnej części obrazu widzimy dwóch purpuratów: [[Hipacy Pociej|Hipacego Pocieja]] i biskupa [[Stanisław Karnkowski|Stanisława Karnkowskiego]]. Z prawej zaś są widoczne twarze dwóch posłów oraz kardynała Enrico Gaetano. Za królem widzimy małego królewicza [[Władysław IV Waza|Władysława]] i [[Mikołaj Wolski|Mikołaja Wolskiego]].
 
Matejko namalował obraz tuż po załamaniu [[powstanie styczniowe|powstania styczniowego]], co jeszcze bardziej potęguje grozę nieruchomego, skamieniałego z przerażenia audytorium i ujętej bardzo dynamicznie, natchnionej postaci królewskiego spowiednika i kaznodziei. Były uczestnik powstania listopadowego i towiańczyk [[Michał Szweycer]] pozował do tego obrazu jako [[Piotr Skarga (kaznodzieja)|Piotr Skarga]].
 
Praca utrzymana jest w tonach fioletowo-czerwonych z duża ilością purpury co nadaje wrażenie dostojności przedstawienia.
 
[[Kategoria:Obrazy Jana Matejki]]