Sacco i Vanzetti: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne
m lit.
Linia 3:
'''Ferdinando "Nicola" Sacco''' (ur. [[4 kwietnia]] [[1891]] w [[Torremaggiore]], zm. [[23 sierpnia]] [[1927]]) i '''Bartolomeo Vanzetti''' (ur. [[11 czerwca]] [[1888]] w [[Villafalletto]], zm. [[23 sierpnia]] [[1927]]) - [[Anarchizm|anarchiści]] i robotnicy [[Stany Zjednoczone|amerykańscy]] pochodzenia [[Włochy|włoskiego]].
 
Sacco i Vanzetti przybyli do [[Stany Zjednoczone|USA]] w [[1908]], poznali się w [[1916]]. Brali czynny udział w robotniczych demonstracjach [[strajk]]owych o lepsze płace i humanizację stosunków pracy. W [[1920]] w trakcie organizowania wiecu zostali zatrzymani pod zarzutem działalności godzącej w dobro publiczne. Dodatkowo oskarżono ich o napad rabunkowy i dwa morderstwa (Fredericka Parmentera i Alessandra BerardelliegoBerardellego), które miały miejsce [[15 kwietnia]] [[1920]] w [[South Baintree]], [[Massachusetts]]. W trakcie napadu zrabowano 15 766 [[Dolar amerykański|dolarów]] i 51 [[cent|centów]], przeznaczonych na wypłaty dla robotników.
 
Mimo posiadania przez nich [[alibi]] i wątpliwych dowodów skazano ich [[14 lipca]] [[1921]] na śmierć na [[krzesło elektryczne|krześle elektrycznym]] w atmosferze powszechnej nagonki (prowadzący proces sędzia Webster Thayer nazywał Sacco i Vanzettiego ''anarchistycznymi bękartami''). W przypadku materiału dowodowego głównym dowodem był dowód materialny — udowodniono, że pistolet, który znaleziono przy Saccu, posłużył do morderstwa (w [[1961]] i [[1983]] badania [[balistyka|balistyczne]] powtórzono z takimi samymi wynikami), a rewolwer znaleziony przy Vanzettim należał do Alessandra BerardelliegoBerardellego (była to jego broń służbowa). Jednakże nie udało się udowodnić, że Saccco i Venzetti byli mordercami — odmówili oni zeznań dotyczących pochodzenia broni, żeby nie obciążać innych osób. W takiej sytuacji dobry obrońca mógł doprowadzić do uniewinnienia oskarżonych z zarzutu morderstwa i zostaliby oni najwyżej skazani za utrudnianie śledztwa. Jednakże obrona Sacco i Vanzettiego stanowiła wielką pomyłkę — oparła się ona na opinii podejrzanego eksperta samozwańczego "doktora" George'a Hamiltona, który próbował obalić dowody materialne, a gdy podczas rozprawy wykazano jego ignorancję, usiłował nieudolnie sfałszować dowody (rozmontował pistolet służący do morderstwa oraz dwa inne tego samego typu, a potem składając broń usiłował do pistoletu dowodowego zamontować lufę od jednego z tych dwóch; kiedy osoby na sali sądowej to zauważyły, próbował tłumaczyć się roztargnieniem).
 
W obronie robotników stanęło wielu intelektualistów (m.in. [[Dorothy Parker]], [[Edna St. Vincent Millay]], [[Bertrand Russell]], [[John Dos Passos]], [[Upton Sinclair]], [[George Bernard Shaw]] i [[H. G. Wells]]). Ostatecznie wyrok wykonano [[23 sierpnia]] [[1927]]. [[23 sierpnia]] [[1977]] gubernator Massachusetts [[Michael Dukakis]] zrehabilitował Sacco i Vanzettiego.