Sacco i Vanzetti: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne |
m lit. |
||
Linia 3:
'''Ferdinando "Nicola" Sacco''' (ur. [[4 kwietnia]] [[1891]] w [[Torremaggiore]], zm. [[23 sierpnia]] [[1927]]) i '''Bartolomeo Vanzetti''' (ur. [[11 czerwca]] [[1888]] w [[Villafalletto]], zm. [[23 sierpnia]] [[1927]]) - [[Anarchizm|anarchiści]] i robotnicy [[Stany Zjednoczone|amerykańscy]] pochodzenia [[Włochy|włoskiego]].
Sacco i Vanzetti przybyli do [[Stany Zjednoczone|USA]] w [[1908]], poznali się w [[1916]]. Brali czynny udział w robotniczych demonstracjach [[strajk]]owych o lepsze płace i humanizację stosunków pracy. W [[1920]] w trakcie organizowania wiecu zostali zatrzymani pod zarzutem działalności godzącej w dobro publiczne. Dodatkowo oskarżono ich o napad rabunkowy i dwa morderstwa (Fredericka Parmentera i Alessandra
Mimo posiadania przez nich [[alibi]] i wątpliwych dowodów skazano ich [[14 lipca]] [[1921]] na śmierć na [[krzesło elektryczne|krześle elektrycznym]] w atmosferze powszechnej nagonki (prowadzący proces sędzia Webster Thayer nazywał Sacco i Vanzettiego ''anarchistycznymi bękartami''). W przypadku materiału dowodowego głównym dowodem był dowód materialny — udowodniono, że pistolet, który znaleziono przy Saccu, posłużył do morderstwa (w [[1961]] i [[1983]] badania [[balistyka|balistyczne]] powtórzono z takimi samymi wynikami), a rewolwer znaleziony przy Vanzettim należał do Alessandra
W obronie robotników stanęło wielu intelektualistów (m.in. [[Dorothy Parker]], [[Edna St. Vincent Millay]], [[Bertrand Russell]], [[John Dos Passos]], [[Upton Sinclair]], [[George Bernard Shaw]] i [[H. G. Wells]]). Ostatecznie wyrok wykonano [[23 sierpnia]] [[1927]]. [[23 sierpnia]] [[1977]] gubernator Massachusetts [[Michael Dukakis]] zrehabilitował Sacco i Vanzettiego.
|