Bitwa pod Ar-Rajdanijją: Różnice pomiędzy wersjami

Sułtan Selim I po zwycięstwie nad [[Safawidzi|safawidzkim]] państwem [[Isma'il I|Isma'ila I]] w 1514 roku podporządkował sobie plemiona kurdyjskie. Licząc na osłabienie Turcji po wojnie z Persją oraz konflikcie sułtana z braćmi, mameluckie wojska pod dowództwem sułtana [[Al-Aszraf Kansuh al-Ghauri|Kansuha al-Ghauriego]] ruszyły do Syrii. Ten pokaz siły miał skłonić Selima I do oddania zajętego niedawno przez Turków miasta [[Elbistan]]. Selim I odmówił i ruszył z armią na mamelucką Syrię. Mamelucy poprosili o pomoc Isma'ila I. Selim mimo to zaryzykował wojnę na dwa fronty i wtargnął na tereny mameluków. Wojska egipskie rozpoczęły błyskawiczny odwrót spod [[Aleppo]], nie uniknęły jednak decydującej [[Bitwa pod Mardż Dabik|bitwy pod Mardż Dabik]] 24 sierpnia 1516 roku. Na skutek zdrady i złego dowodzenia mamelucy zostali rozgromieni, a Kansuh al-Ghauri zginął w trakcie bitwy lub tuż po niej. Syria poddała się Turkom bez walki. 16 października nowym sułtanem mameluckim został [[Al-Aszraf Tumanbaj]], a Selim I wysłał mu (wbrew radom części dowódców pragnących kontynuować wojnę) propozycję pokoju- Egipt miał zostać państwem wasalnym Osmanów. Poseł turecki został zabity, a Selim ruszył na południe. W międzyczasie doszło do sporu o [[Gaza|Gazę]] - 21 grudnia [[Wielki wezyr|wezyr turecki]] Sinan Pasza pokonał w [[Bitwa pod Gazą (1516)|bitwie pod miastem]] emira mameluckiego Dżanberdiego Al-GhazaliGhazaliego.