Wilcza (województwo śląskie): Różnice pomiędzy wersjami

==Historia==

Wilcza pojawiła się w dokumentach śląskich w 1486 r.

Z najstarszych dokumentów wynika, że w XV w. właścicielem Wilczy był Jan Holy z Ponięcic. Około 1644 r. Wilczę i Nieborowice odsprzedano z majątku pilchowickiego Reiswitzom. Z akt wizytacji kościelnych z 1679 r. dowiadujemy się, że właścicielem Wilczy był niepełnoletni baron Jerzy Fryderyk de Reiswitz.

W czasie wojny trzydziestoletniej (1618-1648) kościół w Wilczy spłonął i w 1657 r. zbudowano i konsekrowano nowy kościół pod wezwaniem św. Mikołaja. Inne źródła podają, że kościół został odnowiony i ozdobiony przez ówczesnego księdza Jana Fryderyka Praetextato. Jedne źródła podają, że kościół ten przetrwał do czasów dzisiejszych, inne, że do 1775 r. Po wojnie 30-letniej wiele parafii w gliwickim dekanacie utraciło samodzielność, możliwe, że wówczas nasz kościół przyłączono do parafii Pilchowice.W połowie XVIII w. właścicielem dóbr pilchowickich został hrabia Józef Wengerski. W 1785 r. za zgodą króla pruskiego utworzył on majorat pilchowicki, do którego należała również Wilcza. Z tego okresu pochodzi też informacja podziału na Wilczę Dolną i Górną, który obowiązywał do końca II wojny światowej. Analizując przynależność administracyjną Wilczy, od czasów średniowiecza, aż do połowy XX w., za wyjątkiem okresu od 1741 do 1818 roku związana ona była z ziemią rybnicką. W 1741 roku, kiedy po zdobyciu Śląska król pruski Fryderyk II zarządził nowy podział administracyjnych okręgów na Górnym Śląsku, dobra pilchowickie przypadły ziemi gliwicko-toszeckiej. Likwidacja powiatów nastąpiła w 1975 roku. W 1977 roku po utworzeniu gmin, wieś Wilcza weszła w skład gminy Pilchowice. Od 1 stycznia 1999 roku, po przeprowadzeniu nowego podziału administracyjnego kraju znalazła się w powiecie gliwickim.

 

Fragmenty opracowania Justyny Diak

==Pomniki pamięci==

na cmentarzu: