Erika Steinbach: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
male poprawki;) |
m Robot kasuje wandalizm: 84.57.252.155 |
||
Linia 1:
{{wandal-rv|eurl=http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Erika_Steinbach&curid=49811&diff=15995284&oldid=15988098|user=84.57.252.155|ec=1}}
[[Grafika:Erika-steinbach-2007-ffm001.jpg|thumb|right|170px|Erika Steinbach]]
'''{{wymowa|De-Erika Steinbach.ogg|Erika Steinbach}}''' (ur. [[25 lipca]] [[1943]] w [[Rumia|Rumi]], [[Polska]]) – niemiecka polityk. Parlamentarzystka [[Bundestag]]u (od [[1990]]), wybrana we [[Frankfurt nad Menem|Frankfurcie nad Menem]], członek [[Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna (Niemcy)|CDU]]. Przewodnicząca [[Związek Wypędzonych|Związku Wypędzonych w Niemczech]], inicjatorka budowy [[Centrum Przeciwko Wypędzeniom]].
== Życie i działalność ==
Jest córką urzędniczki z [[Brema|Bremy]] Eriki Grote i żołnierza [[Luftwaffe]] Wilhelma Karla Hermanna z [[Hanau]] koło [[Frankfurt nad Menem|Frankfurtu nad Menem]]. Rodzina ojca pochodziła ze [[Śląsk|Śląska]]. On sam jako technik [[Luftwaffe]] w randze podoficera służył na lotnisku w okupowanej [[Rumia|Rumi]]. Jej matka była tam urzędniczką przysłaną z [[Berlin]]a w [[1943]]. Rodzice wynajmowali od Kaszuba mieszkanie przy ulicy Sobieskiego (podczas okupacji Adolf Hitler Strasse)<ref>Zajmowali zbyt niską pozycję społeczną, żeby zakwalifikować się do otrzymania lokalu po wypędzonych z Rumi przez władze okupacyjne Polakach.</ref>. Matka w tym czasie przeważnie mieszkała w [[Berlin]]ie, a Erikę urodziła w czasie jednego z krótkotrwałych pobytów u męża w Rumi. W styczniu [[1945]], na trzy miesiące przed wkroczeniem [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]], matka z półtoraroczną Eriką i jej trzymiesięczną siostrą opuściły Rumię, skąd dotarły do [[Szlezwik-Holsztyn|Szlezwika-Holsztynu]]. W [[1948]] przeprowadziły się do [[Berlin]]a, gdzie dziadek Eriki był naczelnikiem dzielnicy. Następnie po powrocie ojca z niewoli w [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]] rodzina osiedliła się w Hanau.
Po [[II wojna światowa|wojnie]] Steinbach ukończyła prywatne studium muzyki (grała na [[skrzypce|skrzypcach]]) i działała w orkiestrze aż do [[1967]], gdy choroba kości uniemożliwiła jej karierę. W [[1972]] wyszła za mąż za znanego jej od dziewięciu lat [[dyrygent]]a orkiestry Helmuta Steinbacha. W latach [[1970]]-[[1977]] pracowała w administracji. Od [[1974]] jest członkinią [[Unia Chrześcijańsko-Demokratyczna (Niemcy)|CDU]], a od 1990 deputowaną z jej ramienia do [[Bundestag]]u. Należy do kierownictwa [[Goethe-Institut]], rozgłośni [[ZDF]], Stowarzyszenia Terytorialnego [[Prusy Zachodnie|Prus Zachodnich]], a od [[2000]] - kierownictwa CDU. Od [[2005]] jest członkiem komisji parlamentarnej Bundestagu ds. praw człowieka i pomocy humanitarnej z ramienia CDU. Od [[1994]] jest członkiem, a od [[1998]] przewodniczącą Związku Wypędzonych w Niemczech (ponownie wybraną na to stanowisko w [[2004]]). Aktywnie propaguje ideę budowy w Berlinie [[Centrum Przeciwko Wypędzeniom]], które z założenia ma się koncentrować na dokumentowaniu [[Wysiedlenia Niemców po II wojnie światowej|wysiedleń Niemców]] z Europy Środkowej i Wschodniej, choć mają się tam również znaleźć informacje o przesiedleniach innych narodów.
==Kontrowersje wokół działalności Steinbach==
Przeciwnicy Steinbach zarzucają jej [[oportunizm]] polegający na wykorzystywaniu postulatów [[ziomkostwo|ziomkostw niemieckich]] do budowania własnej kariery politycznej. Wskazuje na to późne włączenie się jej w działalność ziomkostw (dopiero od 1994 r.). Również pomysł budowy Centrum Przeciwko Wypędzeniom często uważany jest przez krytyków za sposób pozyskiwania znacznych sum pieniędzy od przeważnie zamożnych niemieckich emerytów, zainteresowanych jego budową.
[[Der Spiegel]] w artykule przeznaczonym do ogólnej publikacji [[14 sierpnia]] [[2006]]r. ''"Dafür fehlen uns die Mittel"'' (''"Na to brakuje nam środków"'') <ref>[http://service.spiegel.de/digas/servlet/dossieransicht/S7009207]</ref>, stwierdził iż na 200 byłych członków kierownictwa Związku Wypędzonych, ponad 1/3 była dawnymi [[Narodowy socjalizm|nazistami]], zaliczało się do nich również 3 byłych sekretarzy generalnych Związku i kilku jego wiceprzewodniczących. Pierwszy prezydent Związku, [[Hans Krüger]], był aktywnym działaczem nazistowskim uczestniczącym w [[Pucz monachijski|Puczu Monachijskim]], a następnie sędzią w okupowanej Polsce, w [[Chojnice|Chojnicach]], gdzie wydano ponad 2,000 wyroków śmierci, z czego 5 było wydanych przez niego osobiście za błahe przewinienia wobec prawa okupacyjnego<ref>[http://www.time.com/time/magazine/article/0,9171,870671,00.html]</ref>
<ref>[http://books.google.com/books?vid=ISBN0807828637&id=A5aMJgGR1ZcC&pg=PA192&lpg=PA192<!--
-->&dq=%22Hans+Kruger%22&sig=xmVrUHoyeq9x9pIns_0ApasmhAc&hl=en]</ref>. Erika Steinbach odmówiła rozliczenia się z nazistowską przeszłością jej organizacji, argumentując: "To kosztuje, a my nie mamy pieniędzy".
===Krytyka===
Steinbach stała się znana od lat 70., gdy była jedną z najbardziej aktywnych działaczek przeciwko uznaniu przez władze RFN granicy Polski na [[Odra|Odrze]] i [[Nysa Łużycka|Nysie]]. Od tej pory datuje się początek jej kariery politycznej w CDU.
Podobny [[rewizjonizm]] cechował wystąpienia Steinbach na początku lat 90., gdy kwestionowała legalność wschodnich granic Niemiec. Jako jedna z niewielu przedstawicieli Bundestagu głosowała przeciwko uznaniu granicy polsko-niemieckiej <ref>[http://www.welt.de/data/2006/08/19/1002480.html]</ref><ref>[http://www.dziennik.pl/polityka/article319932/Bartoszewski_Albo_ja_albo_Steinbach.html Bartoszewski: Albo ja, albo Steinbach]</ref>. Od połowy lat 1990. aktywnie propagowała zwrot "utraconych na wschodzie majątków" ich niemieckim właścicielom, mimo faktu, iż ci otrzymali od władz niemieckich odszkodowanie. Erika Steinbach jednak twierdzi, iż nie domaga się odszkodowań od Polski i innych krajów, lecz od rządu niemieckiego (uznając dotychczasowe odszkodowania za niewystarczające). W Polsce jednak często poglądy Steinbach utożsamiane są z poglądami Powiernictwa Pruskiego, które pragnie zwrotu majątków na drodze prawnej i jest z nią powiązane.
Duża liczba Polaków uznaje również samą ideę budowy [[Centrum Przeciwko Wypędzeniom]] za antypolską. Polskie władze i duża część opinii publicznej w Polsce protestuje przeciwko akcentowaniu losów "wypędzonych", a pomijaniu okoliczności, które doprowadziły do tego faktu: bezprawnej aneksji terenów Polski przez III Rzeszę, masowych wysiedleń ludności polskiej z terenów przyłączonych do Rzeszy, szerzeniu przez ówczesne władze niemieckie [[rasizm]]u i [[ksenofobia|ksenofobii]] (w tym nienawiści do Polaków) oraz planowemu ludobójstwu narodu polskiego przez masowe zabójstwa (w szczególności intelektualistów), zakaz edukacji ponadpodstawowej i niszczenie kultury. Faktem jest, iż większość "wypędzonych" uciekła w obawie przed Armią Czerwoną lub na skutek ewakuacji, zarządzonej przez władze niemieckie. Steinbach stanowczo sprzeciwia się projektowi budowy Centrum na terenie Polski (np. we [[Wrocław]]iu), jak również wszelkim formom międzynarodowej kontroli nad działalnością Centrum; wskazuje to na dążenie do przekształcenia tej instytucji w ośrodek szerzenia tendencyjnej wizji "krzywd niemieckich" i rewizjonizmu, głównie wobec Polski i [[Czechy|Czech]].
Z kolei sama Steinbach twierdzi, iż Centrum poświęcone ma być wszelkiego rodzaju przymusowym deportacjom i ich ofiarom. Jednocześnie strona internetowa Centrum zawiera fałszywe dane na temat liczby wypędzonych Polaków podczas II wojny światowej, podając liczbę około 400 tys. jako "deportowanych z Polski" przez Niemcy (w rzeczywistości było ich ponad 2 miliony), oraz kontrowersyjne stwierdzenia jak na przykład informacja iż miasto Gdańsk zostało założone w roku 1225 przez Niemców (w rzeczywistości miasto założył Mieszko I a data powstania miasta jest obchodzona jako rok 997).
Erika Steinbach określa się jako "wypędzoną", uzasadniając swoje "ojczyźniane prawo" faktem, że urodziła się w Rahmel/Westpreußen (stosując przedwojenne niemieckie i [[okupacja niemiecka w Polsce 1939-1945|okupacyjne]] nazewnictwo polskiego miasta [[Rumia]]), jak stwierdza: "Rodzice moi poznali się i pokochali w Rahmel w Prusach Zachodnich" (czyli w Rumi)<ref name="Steinbach szkodzi Polsce i Niemcom">{{cytuj książkę|tytuł=Steinbach szkodzi Polsce i Niemcom|url=http://www.naszdziennik.pl/index.php?typ=my&dat=20070316&id=my11.txt|data=16.03.2007}}</ref>. W rzeczywistości był to wówczas teren Polski, bezprawnie okupowany w latach [[1939]]-[[1945]] przez [[III Rzesza|nazistowskie Niemcy]]. Zdaniem prof. [[Władysław Bartoszewski|Władysława Bartoszewskiego]], Steinbach kłamie określając siebie jako "wypędzoną"<ref name="Sprawiedliwy z obrazem wroga">{{cytuj książkę|tytuł=Sprawiedliwy z obrazem wroga|url=http://wiadomosci.onet.pl/1453992,2677,sprawiedliwy_z_obrazem_wroga,kioskart.html|data=26.11.2007}}</ref><ref name="Bartoszewski: Erika Steinbach wykorzystuje polską bierność">{{cytuj książkę|tytuł=Bartoszewski: Erika Steinbach wykorzystuje polską bierność|url=http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,statp,cG93aWF6YW5l,wid,8458670,wiadomosc.html?ticaid=14eeb|cytat=[Wypowiedź prof. Władysława Bartoszewskiego] Steinbach jest kłamcą, kłamcą biograficznym, bo nie jest żadną wypędzoną. Cała jest utkana z kłamstwa i wrogości|data=10.09.2006}}</ref> ponieważ w rzeczywistości urodziła się w [[1943]] roku w [[okupacja niemiecka w Polsce 1939-1945|okupowanej Polsce]] w miasteczku Rumia (Rahmel) niedaleko Gdyni. Jak podkreśla prof. Bartoszewski, ojciec Eriki Steinbach był podoficerem i mechanikiem samolotowym i pochodził z Dolnego Śląska, a fakt przyznania Stainbach przez prawo niemieckie statusu "wypędzonej", wynika nie z celowego jej usunięcia z rodzinnych stron, a jedynie z faktu iż po wojnie jej rodzina nie mogła na Dolny Śląsk powrócić (po wcześniejszej dobrowolnej decyzji jego opuszczenia)<ref name="Sprawiedliwy z obrazem wroga"/>.
W sierpniu 2007 r. na corocznym "[[Dzień stron ojczystych|Dniu stron ojczystych]]" obarczyła odpowiedzialnością za tzw. wypędzenia m.in. Polskę ("...Pierwotna inicjatywa w tym kierunku była jednak decyzją krajów wypędzających.").<ref>[http://wiadomosci.wp.pl/wiadomosc.html?kat=1356&wid=9124070&rfbawp=1187469036.022&ticaid=144e6 Steinbach 18.08.2007 r. Dzień stron ojczystych]</ref>
[[2 grudnia]] 2007 niemiecki pisarz [[Żydzi (naród)|żydowskiego]] pochodzenia Ralph Giordano, który przeżył [[Holocaust]], zarzucił Steinbach że w oficjalnych wypowiedziach w sposób marginalny traktuje zbrodnie popełnione przez Niemców i niemiecką politykę okupacyjną (w latach [[II wojna światowa|II wojny światowej]])<ref name="Pisarz Ralph Giordano rezygnuje ze współpracy ze Steinbach">{{cytuj książkę|tytuł=Pisarz Ralph Giordano rezygnuje ze współpracy ze Steinbach|url=http://wiadomosci.onet.pl/1651344,12,pisarz_ralph_giordano_rezygnuje_ze_wspolpracy_ze_steinbach,item.html.|data=02.12.2007}}</ref>. Pisarz wycofał swoje dotychczasowe poparcie dla [[Związek Wypędzonych|Związku Wypędzonych]] i idei utworzenia [[Centrum przeciwko Wypędzeniom]]. Erika Steinbach wyraziła żal z powodu rezygnacji i podziękowała Giordano za dotychczasową współpracę.
W styczniu [[2008]] prezydent [[Niemcy|Niemiec]] [[Horst Koehler]] powiedział w kontekście działalności Eriki Steinbach, że w jego opinii wypędzonymi byli ci Polacy, w których domu mieszkali jego rodzice<ref>http://www.dziennik.pl/polityka/article102578/Prezydent_Niemiec_Wypedzeni_to_Polacy_w_ktorych_domu_mieszkalem.html</ref>.
W maju 2008 studenci Uniwersytetu Poczdamskiego nie pozwolili Steinbach wygłosić wykładu.
6 września 2008 podczas ''Tag der Heimat'' skrytykowała ''niewolnictwo'' w powojennej Europie i zarzuciła Jugosławii popełnienie ludobójstwa, gdyż według niej zginęła 1/3 jugosłowiańskich Niemców <ref> http://www.rbb-online.de/_/nachrichten/politik/beitrag_jsp/key=news7924643.html </ref>.
===Wystawa w Berlinie===
[[10 sierpnia]] [[2006]] Steinbach otworzyła w Berlinie wystawę ''"Wymuszone drogi. Ucieczka i wypędzenie w Europie XX wieku."'', zapowiadaną jako wstęp do otwarcia stałej ekspozycji tego typu. Rząd Polski uznał, że wystawa ma charakter antypolski, ponieważ w jego ocenie porównuje Niemców do przesiedlonych Żydów, [[Ormianie|Ormian]] i [[Bośniacy|Bośniaków]] i sugeruje, że niemieccy wypędzeni byli takimi samymi niewinnymi ofiarami czystek etnicznych. Według krytyków wystawa pomija fakt, że Niemcy byli agresorami i twórcami zbrodniczego systemu, którego celem była eksterminacja Żydów oraz masowe mordy i zniewolenie narodów pochodzenia Słowiańskiego. Przedstawiciele organizacji polskich więźniów obozów koncentracyjnych i ofiar Niemieckiej Rzeszy, zwiedziwszy wystawę, uznali ją za mało wiarygodną, uwypuklającą krzywdy Niemców oraz posiadającą liczne braki historyczne<ref>[http://serwisy.gazeta.pl/swiat/1,34239,3589698.html]</ref>. Inni obserwatorzy, nie odmawiając autorom obiektywizmu, zarzucali jednak brak profesjonalizmu.
Niektóre polskie instytucje twierdzą, iż zostały wprowadzone w błąd przez organizatorów wystawy, którzy wypożyczyli eksponaty muzealne, otrzymując jedynie informację, że wystawa odbędzie się pod patronatem kanclerza Niemiec i przewodniczącego Bundestagu. Po otrzymaniu bardziej szczegółowych wiadomości o charakterze wystawy, część z nich zażądała zwrotu eksponatów<ref>[http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,statp,cG93aWF6YW5l,wid,8466434,wiadomosc.html]</ref>
<ref>[http://wiadomosci.wp.pl/kat,1342,statp,cG93aWF6YW5l,wid,8466434,wiadomosc.html]</ref>.
Kontrowersje w Polsce wzbudza również fakt dofinansowania kwotą 300 tys. euro przez niemiecki budżet federalny pomysłu pokazywania w/w wystawy w kolejnych miastach Niemiec.<ref>[Najwyższy Czas, nr 47 ,25.11.2006 r.,Marian Miszalski "Steinbach - gut, NPD - besserwisser !"]</ref>
{{Przypisy}}
== Bibliografia ==
* Filip Gańczak, ''Erika Steinbach. Piękna czy bestia?''. Wyd. Axel Springer Polska, Warszawa 2008, ss. 152. Seria: Pod lupą Newsweek Polska. ISBN 978-83-7558-250-5 (dodatek do tygodnika [[Newsweek Polska]], nr 9, z 2 marca 2008 r.)
== Linki zewnętrzne ==
* [http://www.bund-der-vertriebenen.de/derbdv/praesidentin.php3 Przedstawienie Eriki Steinbach na stronie Związku Wypędzonych] {{lang|de}}
* [http://miasta.gazeta.pl/trojmiasto/1,35636,1694565.html Artykuł Doroty Mikłaszewicz (GW): ''Erika Steinbach oczami mieszkańców Rumi'']
[[Kategoria:Politycy CDU|Steinbach, Erika]]
[[Kategoria:Urodzeni w 1943|Steinbach, Erika]]
[[Kategoria:Ludzie związani z Rumią|Steinbach, Erika]]
[[de:Erika Steinbach]]
[[en:Erika Steinbach]]
[[es:Erika Steinbach]]
[[eo:Erika Steinbach]]
[[fr:Erika Steinbach]]
[[nl:Erika Steinbach]]
[[no:Erika Steinbach]]
| |||