Witold Dąbrowski (poeta): Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
przekład |
Rozbudowanie wpisu |
||
Linia 1:
'''Witold Dąbrowski''', właściwie '''Witold Sokół-Dąbrowski''' [[herb szlachecki|herbu]] [[Jastrzębiec (herb szlachecki)|Jastrzębiec]] (ur. [[28 września]] [[1933]] r. w [[Pruszków|Pruszkowie]], zm. nagle [[10 maja]] [[1978]] r. [[Warszawa|Warszawie]]) – polski poeta i tłumacz [[literatura rosyjska|literatury rosyjskiej]].
Przydomek "Sokół" pochodził od dziadka, inżyniera Aleksanrda Dąbrowskiego, bojowca [[PPS|PPS]] więźnia [[Pawiak|Pawiaka]] w latach 1905-1906 skazanego następnie na katorgę i zesłanie. Ojciec - także Aleksander, oraz stryj Paweł działali w AK, więźniowie [[Pawiak|Pawiaka]] w latach 1942-1943.
[[Pawiak|Pawiaka]]
Witold Dąbrowski studiował polonistykę i filozofię na [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie Warszawskim]]. Studia skończył w 1955 roku. Wraz z paroma kolegami założył Studencki Teatr Satyryków, który współprowadził do roku 1958. Pierwsze wiersze wydrukował mając lat 17. Pierwszy tomik wierszy "Rocznik 33" wydał w 1957 roku. Następne zbiory to Koncert Hebanowy (1966), Ognicha (1971) i Arrasowanie (1976) za które otrzymał nagrode PEN Clubu. Piąty tomik "Portret trumienny" został wydany po śmierci poety. Współautor (z A. Mandalianem i W. Woroszylskim) "Antologii nowoczesnej poezji rosyjskiej 1880-1967" (1971) oraz antologii "Symboliści i akmeiści rosyjscy" (1971)
Współpracował z [[Po prostu|"Po prostu"]] i [[Sztandar Młodych|"Sztandarem Młodych"]].
Na początku lat sześćdziesiątych objął redakcję pisma literackiego [[Współczesność|"Współczesność"]]. Jednak zawsze najistotniejszą jego działalnością było pisanie wierszy. Resztę czasu zajmowała mu praca przekładowa, tłumaczył przede wszystkim poezję rosyjską ale również prozę. Tłumaczył Sołżenicyna ([[Jeden dzień Iwana Denisowicza|"Jeden dzień Iwana Denisowicza"]]) Bułhakowa ([[Mistrz i Małgorzata|"Mistrz i Małgorzata"]], [[Biała Gwardia|"Biała Gwardia]"], [[Psie serce|"Psie serce"]]) i [[Okudżawa|Okudżawę]]. Przy tłumaczeniach częstwo współpracował z [[Irena Lewandowska|Ireną Lewandowską]].
Był poetą romantycznym, "zakochanym w historii jak mój naród", "istotą jego rdzenności, jego Polski nigdy nie była pycha ani pogarda; należała do niej natomiast, była jej nieodrodną częścią, wielokrotnie zaświadczona miłość, zrozumienie i współczucie dla ludzi innej wiary i obyczaju - dawnych mieszkańców tej samej ziemi, jak również sąsiadów"<ref>Witold Woroszylski</ref>.
Jako działacz opozycji był w 1976 r. sygnatariuszem [[List 59|Listu 59]] – protestu ludzi nauki i kultury przeciw projektowanym zmianom w Konstytucji PRL. W konsekwencji otrzymał zakaz publikacji.
===Tomiki poezji===
* ''Rocznik 33'' (1957)
* ''Koncert hebanowy'' (1966)
* ''
* ''Arrasowanie'' (1976)
* ''Portret trumienny''
* ''Poezje wybrane''
===Źródła===
| |||