Dowództwa okręgów korpusów: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m lit.
Linia 419:
 
===Losy Dowódców OK po zakończeniu działań wojennych===
M. Tokarzewski-Karaszewicz rozpoczął organizowanie w Warszawie organizacji konspiracyjnej. Następnie został aresztowany 6 marca 1940 r. w miejscowości [[Munina]] pod [[Jarosław (województwo podkarpackie)|Jarosławiem]], przy przekraczaniu ówczesnej granicy niemiecko-sowieckiej<ref>D. Bargiełowski: "Po trzykroć pierwszy", Tom II, Oficyna Wydawnicza Rytm, Warszawa 2001, str. 379-383.</ref>. Trzech dowódców zostało wziętych do niewoli przez Niemców (W. Thommée, E. Knoll-Kownacki, F. Kleeberg), trzech kolejnych zostało wziętych do niewoli przez Sowietów, spośród nich M. Smorawiński i J. Olszyna-Wilczyński zostali zamordowani, W. Langner zwolniony.
 
Internowany na Węgrzech M. Ryś-Trojanowski został przekazany Niemcom i umieszczony w obozie koncentracyjnym gdzie zmarł. W niemieckiej niewoli zmarł także F. Kleeberg. Dwóch pozostałych (A. Narbutt-Łuczyński, W. Scewola-Wieczorkiewicz) oraz zwolnieni W. Langner i M. Tokarzewski-Karaszewicz przedostali się różnymi drogami na Zachód.