LTV A-7 Corsair II: Różnice pomiędzy wersjami

grafika = [[GrafikaPlik:corsair.sideview.fairford.arp.jpg|300px]]|

uzbrojenie = 2 × [[działko Colt Mk 12]] (A, B) <br /> 1 × [[działko M61 Vulcan]] (D i E)<br />uzbrojenie podwieszane|<!-- dla militarnych -->

W czerwcu [[1963]] roku Marynarka Wojenna USA ([[Marynarka Wojenna Stanów Zjednoczonych|US Navy]]) ogłosiła wymogi dla następcy samolotu szturmowego [[McDonnell_Douglas_AMcDonnell Douglas A-4_Skyhawk4 Skyhawk|A-4 Skyhawk]]. Miał być to lekki, poddźwiękowy, jednosilnikowy samolot pokładowy zdolny do samodzielnej obrony przed [[Samolot myśliwski|myśliwcami]] przeciwnika, uzupełniania paliwa w locie, udźwigu 6800 kg uzbrojenia oraz zasięgu 600 mil morskich (1111 km). Do konkursu amerykańskie firmy lotnicze zgłosiły 4 projekty będące modyfikacjami istniejących samolotów pokładowych (m. in. [[McDonnell_Douglas_AMcDonnell Douglas A-4_Skyhawk4 Skyhawk|A-4 Skyhawk]] i [[Grumman_AGrumman A-6_Intruder6 Intruder|A-6 Intruder]]). Rozstrzygnięty 8 listopada [[1963]] r. konkurs wygrał projekt firmy LTV (następcy firmy [[Chance Vought]]) będący modyfikacją myśliwca pokładowego [[Chance-Vought_FVought F-8_Crusader8 Crusader|F-8 Crusader]]. Mimo zewnętrznego podobieństwa do F-8 i bardzo zbliżonej koncepcji aerodynamicznej, A-7 znacznie się pd niego różnił. Prototyp YA-7A został oblatany 27 września [[1965]]. Samolot otrzymał nazwę ''Corsair II'' na cześć słynnego poprzednika z II wojny światowej, [[Vought F4U Corsair]].

A-7 był ostatnim samolotem pokładowym US Navy przystosowanym do operowania z przebudowanych lotniskowców [[lotniskowce typu Essex|typu ''Essex'']] ([[USS Ticonderoga (CV-14)|USS "Ticonderoga"]]). Był też jednym z nielicznych samolotów używanych zarówno przez US Navy i [[US Air Force]]. Jeszcze w okresie debiutu bojowego A-7 zrobił pozytywne wrażenie na przebywających z wizytą na pokładzie lotniskowca USS "Ranger" lotnikach USAF. Siły Powietrzne poszukiwały następców dla samolotów [[North_American_FNorth American F-100_Super_Sabre100 Super Sabre|F-100]] i [[Republic_FRepublic F-105 Thunderchief|F-105]]. Już 6 kwietnia [[1968]] oblatany został prototyp wersji lądowej YA-7D. '''A-7D''' otrzymał brytyjski silnik Allison/Rolls-Royce TF-41-A-1 i działko szybkostrzelne [[Działko M61 Vulcan|M61A1 Vulcan]] zamiast dwóch działek Colt-Browning Mk12 instalowanych w wersjach A i B. Usunięto też zaczep i prowadnicę do [[Katapulta startowa samolotu|katapulty pokładowej]] z przedniej goleni [[podwozie samolotu|podwozia]] oraz zmieniono układ [[tankowanie w powietrzu|uzupełniania paliwa w powietrzu]] na zgodny ze stosowanym przez USAF tankowaniem przez przewód sztywny (US Navy używa przewodów giętkich). A-7D był pierwszym w USA samolotem bojowym wyposażonym we wskaźnik przezierny na przedniej szybie [[HUD]]. A-7D zostały skierowane do walki w Wietnamie w październiku [[1972]] roku.

[[th:เอ-7 คอร์แซร์ II2]]