1 Dywizja Piechoty (III Rzesza): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nallimbot (dyskusja | edycje)
WP:SK, drobne redakcyjne
Linia 2:
'''1 (Wschodniopruska) Dywizja Piechoty''' - niemiecka [[dywizja]] z czasów [[II wojna światowa|II wojny światowej]], utworzona w październiku [[1934]] roku jako I. Dowództwo Artylerii, miejsce stacjonowania sztabu [[Królewiec]], później na mocy rozkazu z dnia 3 lutego 1936 roku sztab przeniesiono do [[Wystruć|Wystrucia]]. Na mocy rozkazu z dnia [[15 października]] [[1935]] roku otrzymała oficjalną nazwę 1. Dywizja Piechoty. Stacjonowała w I. Okręgu Wojskowym.
 
== Struktura organizacyjna ==
* Struktura organizacyjna w sierpniu 1939 roku:
** 1 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, I., II., III. batalionu, 13. kompanii moździerzy i 14. kompanii przeciwpancernej – Królewiec;
** 22 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, I., III. i rezerwowego batalionu – Gąbin oraz II. batalion – Gołdap;
** 43 pułk piechoty: miejsce postoju sztabu, I. i II. batalionu – Wystruć, III. batalionu – Tylża;
** 1 pułk artylerii: miejsce postoju sztabu i II. dywizjonu – Królewiec, I. dywizjonu – Gąbin, III. dywizjonu Tylża;
** I dywizjon 37 pułku artylerii ciężkiej: miejsce postoju – Wystruć;
** 1 batalion pionierów: miejsce postoju – Królewiec;
** 1 oddział przeciwpancerny: miejsce postoju – Gołdap;
** 1 oddział łączności: miejsce postoju – Wystruć;
** 1 oddział obserwacyjny: miejsce postoju Królewiec;
 
* Struktura organizacyjna w listopadzie 1944 roku:
1 pułk piechoty, 22 pułk fizylierów, 43 pułk piechoty, 1 pułk artylerii, 1 batalion pionierów, 1 oddział fizylierów, 1 oddział przeciwpancerny, 1 oddział łączności, 1 polowy batalion zapasowy;
 
== Dowódcy ==
: Generalmajor [[Georg von Küchler]] 1.X.1934 – 1.IV.1935;
: Generalleutnant [[Walter Schroth]] 1.IV.1935 – 1.I.1938;
: Generalleutnant [[Joachim von Kortzfleisch]] 1.I.1938 – 14.IV.1940;
: Generalleutnant [[Philipp Kleffel]] 15.IV.1940 – 12.VII.1941;
: Generalmajor Dr. [[Friedrich Altrichter]] 12.VII.1941 – 9.IX.1941;
: Generalleutnant [[Philipp Kleffel]] 9.IX.1941 – 16.I.1942;
: Generalleutnant [[Martin Grasse]] 16.I.1942 – 30.VI.1943;
: Generalleutnant [[Ernst–Anton von Krosigk]] 1.VII.1943 – 10.V.1944;
: Oberst [[Hans–Joachim Baumeister]] 10.V.1944 – 8.VI.1944;
: Generalleutnant [[Ernst–Anton von Krosigk]] 8.VI.1944 – 30.IX.1944;
: Generalleutnant [[Hans Schittnig]] 1.X.1944 – 28.II.1945;
: Generalleutnant [[Henning von Thadden]] 28.II.1945 - 15.IV.1945 ranny zmarł.
 
== Szlak bojowy ==
Zmobilizowana pod koniec sierpnia [[1939]] roku i ześrodkowana nad granicą polsko - niemiecką w obszarze poligonu Muszaki. Weszła w skład [[Korpus "Wodrig"|Korpusu "Wodrig"]].
 
W ciągu pierwszych czterech dni wojny oddziały dywizji toczyły ciężkie walki o przełamanie polskich fortyfikacji granicznych na północ od [[Mława|Mławy]]. Następnie rozpoczęła walki o przeprawę przez [[Narew]] w rejonie miejscowości [[Różan]] oraz w następnych dniach wywalczyła w walkach przejście przez [[Bug]] w rejonie miejscowości [[Brok]]. w drugiej i trzeciej dekadzie września toczyła walki w obszarze [[Kałuszyn]] – [[Siedlce]] – [[Garwolin]] – [[Mińsk Mazowiecki]] – [[Otwock]]. Po zakończeniu kampanii w Polsce, dywizja do końca listopada 1939 roku pełniła rolę oddziału osłonowego na linii demarkacyjnej pomiędzy Bugiem a Narwią. Na początku grudnia 1939 roku jednostkę zluzowano i przetransportowano nad Dolny Ren, tu została przeniesiona do odwodu 6 Armii.
 
Po rozpoczęciu kampanii na zachodzie, dywizja przez pierwsze dni nadal pozostawała w rezerwie i z rejonu Akwizgranu rozpoczęła marsz przez Belgię w stronę północno-wschodniej Francji. Wzięła udział w walkach na linii [[Skalda|Skaldy]] i Lys. Następnie brała udział w zmaganiach w zachodniej Flandrii w rejonie [[Lille]]. W drugiej fazie kampanii na zachodzie "[[Fall Rot]]", dywizja w strukturach 4 Armii przełamała w bitwie front francuski nad Sommą i prowadziła walki pościgowe przez Sekawanę w stronę Loary. W bitwie nad Loarą zdobyła Saumur. Do zawieszenia broni prowadziła pościg za wycofującymi się francuskimi oddziałami w stronę atlantyckiego wybrzeża. Do września 1940 roku jednostka pełniła rolę oddziału okupacyjnego na wybrzeżu atlantyckim niedaleko Pirenejów. Na przełomie września i października pododdziały dywizji zluzowano i przetransportowano do Prus Wschodnich.
 
Skoncentrowana w czerwcu 1941 roku w obszarze [[Królewiec]] - Brandenburg - Wehlau - Kaimen. Kampanię przeciwko Rosji Sowieckiej rozpoczęła w strukturze I Korpusu Armijnego, który był częścią [[18 Armia|18 Armii]]. W pierwszych dniach wschodniej kampanii, przełamała sowieckie pozycje graniczne i nacierała przez [[Szawle]] w stronę [[Dźwina|Dźwiny]], którą forsowała w rejonie [[Dyneburg|Dyneburga]]a. W dalszych tygodniach kampanii prowadziła pościg między Dźwiną a Wielikają. Z rejonu Pskowa rozpoczęła natarcie wschodnim brzegiem jeziora Pejpus w stronę Narwy.
 
== Bibliografia ==
Linia 54:
* Stahl Friedrich, ''Heereseinteilung 1939. Gliderung, Standorte und Kommandeure sämtlicher Einheiten des Friedensheeres am 3.1.1939 und die Kriegsliederung vom 1.9.1939''; ISBN 978-3-89555-338-7, ISBN 3-89555-338-7;
 
{{wojsko stub}}
 
[[Kategoria:Dywizje piechoty III Rzeszy]]
[[Kategoria:Prusy Wschodnie]]
[[kategoriaKategoria:Królewiec]]
 
[[en:1st Infantry Division (Germany)]]