Bitwa pod Krasnobrodem (1939): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
uzupełnienie
Linia 31:
Po stracie dowódcy kawaleria przeciwnika zaczęła odwrót w górę, w stronę klasztoru. Uciekli do lasu położonego za wzniesieniem. Polacy jadący za nimi dostali się w krzyżowy ogień karabinów maszynowych. Po chwil padło mnóstwo ułanów i koni między innymi podporucznik Gerlecki. Wybuchła panika i resztki kawalerii uciekło. Zimną krew zachował kapral Mikołajewski który wyprowadził jeźdźców na pobliskie wzgórze gdzie nie zagrażali im już przeciwnicy. Ocalało jedynie 30 ułanów i 25 koni.
==Druga bitwa pod Krasnobrodem - 24 IX 1939==
Ta bitwa polskich ułanów pod Krasnobrodem, poprzedziła następną, która rozegrała się na tym samym miejscu nazajutrz po pierwszej. W dniach 24 - 25 września 1939 doszło pod Krasnobrodem do walk, w których uczestniczyła [[39 Dywizja Piechoty (II RP)|39 DP Leg.]] gen. dyw. [[Brunon Olbrycht|Brunona Olbrychta]], wspierana przez II batalion zapasowy [[8 Pułk Piechoty Legionów|8pp. Leg.]], dowodzony przez mjr. Jana Lasotę wraz przybyłymi z [[Chełm|Chełma]] posiłkami 8pp. leg. prowadzonymi przez mjr. Kiczaka.
Ciężkie walki toczone w dn. 24-25 września 1939 roku, były próbą wyrwania się polskich oddziałów z niemieckiego okrążenia, celem których było przebicie się do granicy z [[Rumunia|Rumunią]]. Te plany nie zostały jednak uwieńczone sukcesem. W nieodległej wsi [[Szopowe]], doszło do podpisania kapitulacji polskich oddziałów. Miało to miejsc 25 września [[1939]]. Złożenie broni w [[Terespol|Terespolu]] odbyło się 27 września.
====Źródło sekcji:====
* ''Zarys Historii Wojskowej Pułków Polskich 8 Pułk Piechoty Legionów'', Janusz Odziemkowski, Pruszków 1993, ISBN 83-85621-15-6